Nagrodami, także literackimi, rządzi pieniądz. Im wyższe stawki, tym o nich głośniej. Dlatego na rynku liczą się dwie. Nike i Nobel. Książki napisane przez ich laureatów zawsze sprzedają się dobrze. – National Book Award, Pulitzer, Whitbread, Booker’s, czy Nagroda Goncourtów, znane są znacznie węższemu gronu czytelników i nie mają większego przełożenia na sprzedaż – twierdzi Dorota Nowak, PR Manager w Świecie Książki. To ozdobniki, dodatki, rzec by można, nagrody pocieszenia. Potwierdzają to listy bestsellerów, opinie analityków oraz sami wydawcy. Zbadaliśmy, czy warto je zdobywać i jak z nich korzystają rodzimi beneficjenci. Na świecie rządzi Nobel… Bodaj największym sukcesem polskiej literatury ostatnich lat było otrzymanie nagrody Nobla przez Wisławę Szymborską w 1996 roku. Popyt na jej wiersze stał się nagle tak olbrzymi, że we Frankfurcie ich zabrakło, w kraju natomiast kupowano je masowo przez wiele miesięcy, a nawet lat. Dowodem prawie 72 tys. sprzedanych egzemplarzy „Chwili”, pierwszego zbioru poetki ogłoszonego od pamiętnych wydarzeń. Artur Mrozowski z działu promocji w Znaku wspomina: – Nobel dla Polaka oznaczał absolutne szaleństwo. Sprzedawały się nawet rozprawy naukowe poświęcone twórczości Szymborskiej… Jak wielką siłę ma Nobel, mogliśmy się także przekonać w przypadku Johna Maxwella Coetzee. Do dziś powieść mało znanego u nas wcześniej pisarza („Hańba”, Znak 2001) sprzedała się w nakładzie 71 tys. egz., z czego aż niemal 30 tys. w pierwszym miesiącu po ogłoszeniu werdyktu przez Akademię Szwedzką, natomiast tylko 9000 egz. do tego momentu. „Czekając na barbarzyńców”, kolejna pozycja noblisty, też osiągnęła znakomity wynik, bo aż 25 tys. egz. – Do „Hańby” wszyscy myśleli, że w Polsce największą siłę ma Nike. Nagroda dla Coetzee pokazała jednak wyraźnie, że „dobry” (w sensie wyboru Akademii) Nobel może pomóc w promocji autora w Polsce – przekonuje Artur Mrozowski. Potwierdza to przypadek Imre Kertésza, autora niewiele wówczas bardziej u nas popularnego. Napisany przez niego „Los utracony” (W.A.B. 2002) „do Nobla” rozszedł się ledwie w 1238 egz., później, czyli od października 2002 roku, było to już 42.514 egz. (w samym październiku i listopadzie 15.155 egz.), co w sumie dało 44.848 egz. Wiesław Zieniewski, dyrektor oficyny Polnord Oskar, wydającej dzieła Güntera Grassa, twierdzi, że przyznanie pisarzowi Nobla w 1999 roku zainteresowanie twórczością Gdańszczanina zdołało ożywić na dwa lata. – Szczęśliwym zbiegiem okoliczności razem z Noblem zbiegło się opublikowanie przez nas „Mojego stulecia”, które natychmiast stało się bestsellerem, osiągając łączną sprzedaż 21 tys. egz., z czego w samym 1999 roku rozeszło się aż 16.500 egz. …w Polsce Nike Bez przesady można stwierdzić, że czym dla świata szwedzki Nobel, tym dla Polski „wyborcza” Nike. Nawet z tak niszowego poety jak …