Witold Michałowski zmarł w Warszawie 6 grudnia. Miał 78 lat. Był pisarzem, dziennikarzem, podróżnikiem i publicystą, ale też inżynierem, nadzorował budowy rurociągów przesyłowych w wielu państwach Europy, Azji, Afryki i Ameryki, ekspertem w dziedzinie geopolityki paliwowo- energetycznej.
Ukończył studia na Politechnice Warszawskiej. W 1967 roku kierował I Polską Wyprawą w Góry Mongolskiego Ałtaju, a od 1968 roku zawodowo zajmował się budową rurociągów ropy naftowej i gazu.
Wraz z Piotrem Malczewskim został wyróżniony Nagrodą Kolosy 2000 za dotarcie do Kraju Urianchajskiego w centralnej Azji i powtórzenie trasy wyprawy Antoniego Ferdynanda Ossendowskiego z 1920 roku.
W 1992 założył Fundację Odysseum – Ośrodek Dokumentacji Dokonań Polaków w Świecie, działającą pod patronatem Muzeum Azji i Pacyfiku. Był członkiem Związku Literatów Polskich oraz Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Zaangażował się też z działalność polityczną – współdziałał z Andrzejem Lepperem i Januszem Korwin-Mikke. W wyborach samorządowych w 2010 roku bezskutecznie kandydował do rady miasta Warszawy z listy Komitetu Wyborczego Wyborców Romualda Szeremietiewa.
Najbardziej znany był jako autor książek poświęconych polskim śladom na Dalekim Wschodzie: „Wyprawa do Pięciu Bogów” (1971), „Testament barona”( 1972 i kilka dalszych wydań), „Tuaregowie i caterpillery” (1983), „Tajemnica Ossendowskiego” (1983 w Kanadzie, potem Alfa, 1990), „Wielkie safari Antoniego O. Kim był Antoni Ferdynand Ossendowski?” (Iskry, 2004). „Szamańskie safari: Przez Wielki Step, Kaukaz i Bieszczady” (2006), a także „Ałtajskie tropy” (2010 ).