Drogi Święty Mikołaju, wiem, że trochę późno do Ciebie piszę, ale liczę na to, iż jeszcze ten list zechcesz przeczytać. Mam takie wielkie marzenie i chyba tylko Ty możesz mi pomóc w jego realizacji. Widzisz, Święty Mikołaju, jestem członkiem Rady Polskiej Izby Książki i to, jak będzie ta instytucja funkcjonować, jest dla mnie niezwykle istotne. Włączyłam się w prace PIK-u z nadzieją, że moja społeczna aktywność przyczyni się do wzmocnienia pozycji środowiska wydawniczego, ale mam teraz sporo wątpliwości, czy zmierzamy we właściwym kierunku. Książka coraz częściej przegrywa z filmem czy grą komputerową, a przecież to właśnie ona odgrywała i powinna dalej odgrywać istotną rolę poznawczą, edukacyjną i wychowawczą w życiu każdego człowieka. Polska Izba Książki, zrzeszając wydawców, hurtowników i księgarzy, powinna robić wszystko, by przywrócić odpowiednią pozycję książki w naszym życiu. Marzy mi się, byśmy stali się na tyle mocnym i wpływowym środowiskiem, które stanie się partnerem do rozmów np. dla ministra kultury. Dotychczasowe relacje pokazują, iż traktowani jesteśmy jako zło konieczne – minister spotyka się z przedstawicielami Rady, przyjmuje nasze postulaty, obiecuje pomoc, po czym mijają dwa lata i nic się nie dzieje. Czy nie mógłbyś sprawić, Święty Mikołaju, by nas naprawdę wysłuchano? Widzisz, książka spychana jest na margines życia przeciętnego człowieka, a Ministerstwo Kultury nie robi nic, by powstrzymać zanik omawiania nowości wydawniczych na łamach prasy, czy w telewizji, w ramach jakiegoś rozsądnie prowadzonego programu. Czy nie moglibyśmy w ramach PIK-u zająć się bardziej promocją czytelnictwa? I nie chodzi mi tylko o organizację Gali podczas Światowego Dnia Książki, ale jakąś skomasowaną akcję, która, mając poparcie Ministerstwa Kultury, mogłaby być realizowana przez wiele środowisk – nie tylko wydawców, bibliotekarzy i księgarzy, ale nauczycieli, dziennikarzy i nawet polityków. Dość często czytam wypowiedzi wpływowych osób, które podkreślają, jak wielką rolę …