Na Warszawskich Targach Książki mieliśmy najpierw panel dyskusyjny pod egidą ZAiKS-u, a następnego dnia prezentację Kancelarii Prawniczej Patrimonium. Ponieważ od uchwalenia przez Parlament Europejski do wdrożenia przez parlamenty krajowe państw członkowskich upłyną maksimum dwa lata i Sejm może w różny sposób ją wprowadzić do polskiego prawa, to już teraz pojawiła się sugestia, że w razie niesatysfakcjonującego wypełnienia przez Sejm tego obowiązku implementacja zostanie zaskarżona do Trybunału Sprawiedliwości UE przez organizacje twórców. Ale „twórcy też się boją za ataki na siebie”, bo słyszą głos ludzi: „artyści muszą mieć zapłacone za swoją twórczość, tylko nie kosztem mojej wolności w internecie”. Eustachy Rylski przytaczając te opinie komentuje, że „każda bzdura jest w stanie zalęgnąć się w głowach internautów i z tym mamy kłopot. Naszym zadaniem (polityków, administratorów i twórców kultury) jest walka”. Artur Kurasiński mówił o amerykańskiej dysproporcji pomiędzy firmami a korzystającymi, wyliczając wielkie afery związane z wykorzystaniem danych, które generują te systemy, zauważył, że 75 proc. wpływów z reklamy odchodzi do Google’a i Facebooka i że drenują one system m.in. wydawców prasy, mediów. Uznał, że konflikt w trakcie głosowań nad Dyrektywą to jest starcie cywilizacyjne, zaś lobbyści w Brukseli bardzo się cieszą, bo to będzie generować olbrzymie koszty dla tych gigantów, aby przekonywać... Marek Kościkiewicz, wypowiadając się w imieniu autorów, „ma nadzieję i też się boi”, twierdzi, że na styku pieniądza i polityki bardzo dużo opinii i hejtów jest płacone przez duże koncerny, bo pieniądze, które powinni dostać twórcy zgarniają udziałowcy koncernów. Wyraził też obawę, że populizm zaburzy implementację dyrektywy. Mecenas …