Wakacje tuż-tuż, warto zatem podszkolić się w zapomnianych nieco lub nie znanych w ogóle językach obcych. Podszkolić – bo na solidną naukę nie ma już zbyt wiele czasu, a poza tym brak jedności w opiniach, czy za pomocą książkowych (czy nawet multimedialnych) samouczków człowiek rzeczywiście da radę nauczyć się języka obcego. Jedni twierdzą – nauczy się w dowolny sposób, byle chciał. Oponenci uparcie zaś twierdzą, że nie ma lepszego sposobu niż spakowanie walizek i powrót z wojaży za rok, dwa, a nawet jeszcze później. Obie szkoły – jak wszystkie inne – mają swoich zwolenników i wrogów. Naszym natomiast – dziennikarzy – zadaniem jest przybliżyć czytelnikom bogatą ofertę. A w jaki sposób z niej skorzystają – ich rzecz. Więc – do owej rzeczy. Pamiętam, że w latach 80. ubiegłego stulecia wielkim powodzeniem cieszyły się samouczki (też podręczniki) językowe składające się z książki i kaset magnetofonowych. Ich żywot przecięły później (lata 90.) programy multimedialne, które – zapisane na jednej lub kilku płytach CD – oferowały istotną wartość dodaną. Były nią: możliwości lekcji powtórkowych tych części materiału, które przyswojone zostały słabiej (zadawał je sam komputer!), nagrywanie za pomocą mikrofonu podłączonego do karty dźwiękowej własnej wymowy obcych wyrazów, a potem porównywanie jej ze wzorcem lektora, wreszcie – ubarwienie lekcji filmami i animacjami, których wcześniej nie sposób było doświadczyć. Zalet multimediów było więcej, nie o nie wszak teraz chodzi. W pierwszej dekadzie nowego wieku obserwujemy pewien powrót do nieco bardziej klasycznych zestawów, w których kasety zastąpiły płyty, ale stara poczciwa książka ma w nich swoje miejsce. Na rynku pojawił się również produkt hybrydowy, uzupełniony jeszcze o program multimedialny, ale o nim, z …