W „Cyruliku Warszawskim” Gałczyński ogłosił kiedyś konkurs. Należało zidentyfikować autora ogłoszenia matrymonialnego: UTALENTOWANY literat, publicysta, poeta, młody, lat 22, przystojny, inteligentny, zdobywca nagrody konkursowej, znany szerszym kołom czytelników, nawiązać pragnie, w celu matrymonialnym, bliższą znajomość z panną inteligentną, w wieku od lat 16–22, przystojną, ze zdecydowanym charakterem, subtelną, wesołą, choćby nawet figlarną, która umożliwiałaby swobodną pracę literacką bez troski o byt, była jego muzą, źródłem natchnienia, odbiciem marzeń, tęsknot, przy boku której poznałby pełnię radości życia czarownego, jak sen, jak w bajce. Oferty, tylko poważne, z fotografiami przesyłać należy pod: Notariat w Uhnowie (Małopolska dla „Poety”). Ku zdziwieniu przyjaciół wiosną 1929 roku pojawiła się kandydatka, która spełniała te surowe wymagania. Gałczyński już wcześniej pokazywał się z dziewczynami, ale były to raczej przelotne romanse. Gabriela Pauszer-Klonowska zapamiętała Halszkę B., która nie spodobała się kwadryganckiej ferajnie: „Była nerwowa, niespokojna, dręczyła Kostka zazdrością, a nas, zwłaszcza jego przyjaciółki płci żeńskiej, traktowała jak intruzów”. Do Konstantego wzdychała też bywalczyni „Kresów” Maryla Weppo: „polubiliśmy ją bardzo, ale orzekliśmy zgodnie, że dla Kostka jest – za wysoka...”. Na wspólnym zdjęciu z kwadrygantami Weppo spogląda poważnie spod ciemnej grzywki, a w dłoniach trzyma jakiś paryski magazyn. W towarzystwie wyróżniała się nie tylko wzrostem, ale też głęboką i dramatyczną barwą głosu. Chwaliła się znajomością z Gałczyńskim, powtarzała jego powiedzonka i strzępki wierszy. Romans rozszedł się jednak po kościach, a poetka przerzuciła się na innych kwadrygantów. Kochała się w Sebyle, a w końcu …