Jednym z nielicznych kin Warszawy funkcjonujących już w międzywojniu jest „Atlantic”. Co prawda kilkanaście lat temu obiekt zlokalizowany przez ulicy Chmielnej został poddany gruntownemu liftingowi i przeistoczył się w multiplex – symbol kinematografii naszej epoki (przy okazji zlikwidowano kameralną salkę na pięterku – „Non Stop”). Od kilkunastu miesięcy w „Atlanticu” zatrudniony jest Artur Wolski (na wizytówce oprócz danych telefoniczno-adresowych i kinowego logo widnieje tajemniczy zwrot: Ocean Możliwości) od lat związany z rynkiem bukinistycznym, toteż nie dziwota, że stara się zdyskontować tu swoje doświadczenia. Przejawia się to m.in. w organizowaniu imprez literacko-filmowych. Bohaterem pierwszej w bieżącym roku był Janusz Majewski. Laureat nagrody za Książkę Roku przyznawanej przez „Magazyn Literacki” („Mała matura 1947”, Wydawnictwo Marginesy) zaprezentował nową powieść, też zresztą mającą ekranowy pierwowzór – „Siedliska”. To niewątpliwie jeden z najbardziej nostalgicznych seriali III RP, wyróżniający się kunsztem pod każdym względem, szczególnie w otoczeniu rozmaitych Kiepskich pałętających się po różnorakich Galeriach czy Rozlewiskach. O ile „Mała matura 1947” stanowi zbeletryzowaną relację o młodości autora, o tyle „Siedlisko” powstało na kanwie doświadczenia Majewskiego i jego śp. żony Zofii Nasierowskiej, którzy 22 lata temu zaskoczyli Warszawkę karkołomną decyzją przeprowadzki do Laśmiad pod Ełkiem, gdzie znaleźli azyl. Scenariusz …