Paryską księgarnię Shakespeare & Company nie bez racji zalicza się do wąskiego grona najsławniejszych na świecie. Założona w 1919 roku przez Sylvię Beach, Amerykankę bez wyższego wykształcenia, za to z bibliofilskimi zapędami, stała się szybko miejscem dobrze znanym wśród anglojęzycznej diaspory w stolicy Francji, zaś po opublikowaniu przez Beach pełnej wersji „Ulissesa” Joyce’a (fragmenty, jakie ukazały się wcześniej w Anglii i w USA doprowadziły do zakazania powieści) o księgarni dowiedział się cały świat. Shari Benstock w „Kobietach z Lewego Brzegu”, interesującej historycznej analizie kobiecego Paryża z lat 1900-1940, pisze: „Panuje dosyć rozpowszechniona opinia, że o Sylvii Beach nikt by dziś nie pamiętał, gdyby nie jej śmiała decyzja wydania »Ulissesa«”. Sama Beach pisała do swej siostry w 1921 roku: „»Ulisses« rozsławi moją księgarnię”, zdawała sobie więc doskonale sprawę z literackiej wartości utworu, ale księgarnia przeszła do historii nie tylko ze względu na Joyce’a, podobnie zresztą jak jej właścicielka. „The letters of Sylvia Beach” (Columbia University Press), wybrane i zredagowane przez Keri Walsh, pokazują niezwykłą kobietę, dla której głównym motywem postępowania była ciekawość życia. Koniec wojny zastał ją znów w Paryżu – postanowiła zająć się współczesną literaturą francuską. Tak poznała Adrienne Monnier, właścicielkę Maison des Amis des Livres, księgarni na rue de l’Odeon, funkcjonującej równocześnie jako wypożyczalnia, czytelnia i miejsce spotkań. Beach bardzo spodobał się ten pomysł, myślała o otwarciu podobnego „domu …