Przedstawiciele wydawnictw z reguły obwiniają środowisko akademickie za masowe „reprograficzne” piractwo książkowe. Bezpośrednio wskazują studentów, jako głównego beneficjenta, pośrednio cały system szkolnictwa wyższego oddziałujący na rynek poprzez kreowanie popytu. Pytanie „dlaczego studenci masowo kserują książki albo kupują tanie i dość nędzne pirackie kopie?” właściwie nie padło. Natomiast i studenci, i reszta narodu – od właściciela ksero po prokuratora odpuszczającego piratowi – dostali po uszach za niską świadomość prawną i brak przyzwoitości, jak i niemoralne postępowanie w kwestii praw autorskich. Głos dla winowajcy Co mówi strona druga? Każdy zapytany student mówi, że podręczniki akademickie i książki naukowe, są zdecydowanie zbyt drogie. Dlatego kserowanie, także całych książek, jest dla niego warunkiem przetrwania na studiach. Jasne, że gdyby złodziej przed sądem tłumaczył, że kradnie, bo go nie stać, niekoniecznie zyskałby szansę na sędziowską łaskawość. Tym bardziej że słynne studenckie życie wymaga nakładów finansowych tak chętnie ponoszonych. Kwestii wysokości cen książek akademickich nie da się zbyć jednym akapitem. Syntetyczny koszyk „Polityki” przez lata dawał pewne pojęcie o ewolucji siły nabywczej przeciętnej polskiej pensji (od 1982 roku) mierzonej ilością rozmaitych dóbr, które można było za nią nabyć. Niestety w „koszyku Polityki” nigdy nie było książki! Tym niemniej można oszacować siłę nabywczą przeciętnej pensji w stosunku do takiego dobra, jak książka. Za późnego Gierka dopiero ruszał blisko 20-letni cykl inflacyjny, więc ówczesne ceny były dość stabilne. Porównanie ostatnich kilku lat (minimalna inflacja) z okresem sprzed 25-30 lat nie pozostawia wątpliwości: ceny książek generalnie, a książek akademickich, naukowych, fachowych w szczególności, są dziś dwu, trzykrotnie wyższe niż wtedy. W międzyczasie była hiperinflacja i wymiana pieniędzy, książki wyszły …