"Ciągle pada", "Dzień jeden w roku", "Niebo z moich stron", "Wschód słońca w stadninie koni" czy "Przyjdź w taką noc" to tylko niektóre z przebojów polskiej muzyki rozrywkowej ornamentowane słowami Krzysztofa Dzikowskiego, który ? korzystając ze wsparcia Rafała Podrazy - opublikował wspomnienia zatytułowane "Tekściarz" (taki bowiem fach wpisuje w rubrykę zawód) promowane w Domu Literatury (ukłony dla Bogumiła Paszkiewicza). "Proszę państwa, dzisiaj wśród nas jest autor tekstu tej piosenki. Brawa dla autora!" - usłyszał pewnego razu na koncercie Katarzyny Sobczyk, wykonawczyni jego szlagieru pt. "Mały Książę". "Słychać brawa, Kasia wchodzi, zaczyna szeptać wdzięcznym głosem >>Gdzie jesteś, Mały Książę, gdzie?<<, a prostacki głos z końca sali odpowiada: >>W sraczu!<<". Była szansa, że Dzikowski zostałby krezusem. "Latem, 1970 roku, kiedy byłem na wakacjach, do ZAiKS-u - przez PAGART - zadzwonił menedżer Presleya. Elvis chciał zaśpiewać >>Annę Marię<<. Wszystko jednak spaliło na panewce, bo ZAiKS-owi nie udało się skontaktować ani ze mną, ani z kompozytorem, Sewerynem Krajewskim, też urlopującym (...). Kazano menedżerowi zatelefonować za miesiąc. Oczywiście nie zadzwonił. Kiedy się o tym dowiedzieliśmy, szlag nas o mało nie trafił. A wystarczyło tylko nadać przez radio komunikat, że jesteśmy proszeni o pilny kontakt". Przygodę z piosenką zaczynał Dzikowski u schyłku dekady lat pięćdziesiątych: "Zanim piosenka trafiła na antenę radia, musiała przejść przez sito. Selekcji dokonywał zawsze sam Władysław Szpilman, szef redakcji muzyki rozrywkowej Polskiego Radia. Prywatnie elokwentny, z wielkim poczuciem humoru, zawodowo dosłownie trząsł instytucją, w której był zatrudniony. Potrafił kogoś w jednej chwili wywindować albo zniszczyć. Był w tym bezkompromisowy. Mimo surowości i bezkompromisowości Szpilmana były to moim zdaniem najlepsze czasy, jeżeli chodzi o muzykę w Polskim Radiu". Bohater książki, jako scenarzysta i aktor, występował na deskach Stodoły, klubu studentów Politechniki Warszawskiej. …