Scenariusz najsławniejszego polskiego serialu kryminalnego
wszechczasów dyskontował prozę zamieszczaną
w popularnej w latach 70. ubiegłego
stulecia serii wydawniczej „Ewa wzywa 07”.
Krzysztof Szmagier wykorzystał teksty klasyków
rodzimej literatury sensacyjnej: Jerzego Edigeya,
Zygmunta Zeydlera-Zborowskiego, Heleny Sekuły,
Anny Kłodzińskiej… W gronie autorów literackich
pierwowzorów widnieje także nazwisko
pisarza wyższej gildii – Jerzego Gierałtowskiego.
Zwracają uwagę enigmatyczne personalia: Marcin Dor, Adrian Czobot,
Adam Hauert. Pod pierwszym z nich kryje się Aleksander Minkowski,
drugi posłużył tandemowi Minkowski – płk Władysław Krupka (oficer
MO, współtwórca komiksu o przygodach kapitana Żbika), trzeci maskuje
redaktora Jerzego Iwaszkiewicza.

Solidnie udokumentowane – głównie na podstawie rozmów
z ludźmi z obsady realizatorsko-aktorskiej – dzieje serialu z Bronisławem
Cieślakiem w roli wiodącej autor uzupełnia lapidarnymi przerywnikami
przypominającymi rzeczywistość, w jakiej film powstawał.
Smaczkiem jest nowela Piotra Piotrowskiego pt. „Londyńska misja Borewicza”
– próba rekonstrukcji wydarzeń z udziałem tytułowego bohatera,
poprzedzających pojawienie się go w pierwszym odcinku serialu,
którego czarowi ulegają kolejne generacje Polaków.