Tego typu książki zawsze wywołują wielkie obawy, czy na pewno są potrzebne, a może staną się niebezpieczne
w rękach niepowołanych osób. W dzisiejszym
świecie, którego jednym z głównych zagrożeń
jest terroryzm, gdy w niezliczonych miejscach
musimy przechodzić przez kontrole, mniej lub bardziej osobiste, taka obawa jest cały czas obecna. Z drugiej jednak strony jednym ze sposobów
obrony przed tym zagrożeniem jest umiejętność
wyeliminowania (jest to łagodniejsza forma od uśmiercenia czy zabijania) potencjalnych czy już rzeczywistych sprawców aktów terrorystycznych. I w naszym wojsku po wielu latach wznowiono
szkolenie ludzi „z licencją na zabijanie” czyli strzelców wyborowych, o czym coraz szerzej informują media. Jak w przypadku każdego szkolenia
również w tym przypadku niezbędne są odpowiednie podręczniki czy poradniki, jak nieco eufemistycznie głosi podtytuł pracy. Autor tej z pewnością
oczekiwanej w swoim środowisku, bo praktycznie pionierskiej książki, łączy pasję z pracą dydaktyczną na Politechnice Gdańskiej, zdaje się być więc najbardziej predestynowany do przedstawienia takiego wykładu. Ma on jednak także – całkiem słusznie – pewne wątpliwości, gdyż we wstępie stwierdza, że „zdaje sobie sprawę z tego, że niektóre opinie przedstawione w książce mogą być dyskusyjne… nie wszystko jest bowiem czarne albo białe, niektóre zjawiska nie są do końca wyjaśnione, a przy posługiwaniu bronią wielkie znaczenie ma również przyzwyczajenie i subiektywne odczucia”.
Miejmy więc nadzieję, że książka będzie służyć tylko ludziom dobrej
woli i do tego zawsze w dobrej wierze.