Młoda, ciemnoskóra i niezbyt urodziwa Cejlonka
wychodzi za mąż za bardzo bogatego człowieka
i przenosi się do jego domu na Malajach. Nie
ma nic niezwykłego w tym zdarzeniu, gdyby nie
to, że owo zamążpójście jest wynikiem oszustwa
jej ojca. Ten po narodzinach córki, usłyszawszy
przepowiednie kapłana, że dziecko wyrośnie na
piękną kobietę i bogato wyjdzie za mąż, doszedł
do wniosku, że może na tym zrobić niezły interes.
Wychowuje dziewczynkę w pełnej izolacji od
świata i odrzuca wiele propozycji jej mariażu, aż pojawia się swat wielkiego
bogacza z Malajów. Oszukuje wysłannika, pokazując mu zdjęcie
innej, pięknej dziewczyny i doprowadza do zawarcia umowy małżeńskiej.
Dopiero w momencie ślubu prawda wychodzi na jaw i nic dziwnego, że
młody małżonek czując się oszukany, nie znajduje w sobie dość siły, żeby
pokochać dziewczynę. Traktuje ją pogardliwie, poniża i zdradza, ale też
stara się dać jej jakieś wykształcenie a nawet nie odsyła do domu, mimo
że z początku nosi się z takim zamiarem. Parwati – bohaterka powieści
– żyje w pięknej rezydencji męża niepewna swego losu. Niekochana,
choć ciągle marząca o wielkiej miłości, cierpliwie znosi swój los, w znacznej
mierze dzięki przyjaźni cejlońskiej kucharki Maji, która jest także szamanką
i uzdrowicielką. Powoli zyskuje sympatię innych ludzi, głównie
pracowników jej męża. Wojna i okupacja Japończyków zmienia jej życie
diametralnie. Z przymusu zostaje kochanką japońskiego dowódcy i to
w nim znajduje swoją wielką miłość. Generał Hattori San odwzajemnia
jej uczucie. Ciąg dalszy warto poznać samemu.

Lektura wciągająca bez reszty, w sam raz na wakacje. Powieść,
utrzymana w stylu „Wyznań gejszy”, przeniesie nas w jakże interesujący
świat Azji.