Wydawałoby się, że wszystko wiemy o największym Polaku, o naszym papieżu, o św. Janie Pawle II, którego coraz częściej nazywa się Wielkim, a także „Piotrem naszych czasów”. Jednak nie do końca. Krakowski wydawca, zasłużony dla edycji papieskich tekstów i książek o papieżu, zaskoczył nową publikacją, i jak to jest w zwyczaju tej oficyny – bogato ilustrowaną zdjęciami mistrza Adama Bujaka. Podtytuł książki wiele wyjaśnia, ale i zaciekawia: „Nieznane przemówienia, homilie i nagrania”. Dodajmy od razu, że te „Nieznane nagrania archiwalne” wydawca dołączył do książki w formie płyty CD, co jeszcze bardziej podnosi walor tego wydania, a jednocześnie czyni z niego wydarzenie zarówno edytorskie, jak i religijne. Jak podkreśla prof. Janusz Kawecki w słowie wstępnym, odbiorcy książki „otrzymają nie tylko przesłania ks. Kardynała Karola Wojtyły, ale mogą również usłyszeć głos Pasterza, zauważyć jakże charakterystyczną barwę głosu, akcenty”.

Opublikowane po raz pierwszy teksty papieskie, a większości z nich raczej kardynalskie, bo pochodzące z okresu przed wyniesieniem Karola Wojtyły na stolicę Piotrową, pochodzą z zachowanych nagrań jego wystąpień dla WAJ-u, czyli Wspólnoty Akademickiej Jezuitów. Anegdotycznie brzmi przypomnienie Jana Kowalczyka, autora wprowadzenia do papieskich wypowiedzi, że w trakcie spotkania w pałacu w Castel Gandolfo studenci usłyszeli: „Witaj, WAJ-u, będzie ci tu jak w raju”. I dodaje: „i tak też było”. Potem jeszcze papież powiedział do uczestników studenckiej pielgrzymki: „życzę, aby te rodziny, które wyrosły z duszpasterstwa akademickiego ojców Jezuitów, dalej prowadziły ku przyszłości nowe pokolenia, bo chodzi tutaj nie tylko o człowieka, chodzi nie tylko o poszczególną rodzinę. Chodzi także o większe wspólnoty, chodzi o Naród i o Kościół”.

Jak czytamy w podpisie pod jedną z licznych fotografii, „spotkania z młodzieżą miały zawsze priorytet u Kardynała”. Z pewnością były i dla niego chwilą wytchnienia, bo jak sam powiedział „odpoczynek prawdziwy jest w człowieku tak, jak i trud jest w człowieku”. I dlatego przypomnienie tych wspólnych chwil, szczęśliwie utrwalonych i zachowanych na taśmie magnetofonowej, a teraz udostępnione w formie zapisu dźwiękowego po niezbędnej nowoczesnej obróbce technicznej oraz pieczołowicie spisanych i zebranych jako teksty, jest dla ówczesnego środowiska akademickiego niezwykle ważne. Ale ważniejsze jest, że krakowski wydawca do nich dotarł i opublikował, dzięki czemu trafią teraz do szerokiego grona odbiorców, z których wielu będzie zaskoczonych ich istnieniem. Potwierdza to, że nic nie jest zamknięte i skończone, że ciągle jeszcze mogą się pojawić nowe świadectwa, bo archiwa prywatne są przepastne. Z pewnością redakcja Białego Kruka nie będzie ustawać w poszukiwaniach zarówno papieskiej korespondencji, jaka jeszcze nie została opublikowana, jak też fotografii czy kolejnych nagrań.