Kto by się spodziewał, że spuścizna barda Warszawy (a Czerniakowa w pierwszym rzędzie) nie wyczerpuje się na wielokrotnie wznawianym tryptyku: „Boso, ale w ostrogach”, „Pięć lat kacetu” i „Na marginesie życia”.

Nikt poza rodziną autora nie wiedział, że pisał on także inne teksty. Zazwyczaj do szuflady, nieliczne drukowano w prasie. Zebrane po raz pierwszy w niniejszym tomie nowele dotyczące stolicy oraz wybrane teksty piosenek o niej tchną autentyzmem, pokazując niepospolity talent literacki przedwcześnie zmarłego samouka: „Gdy ktoś w miejscu publicznym zachowuje się inaczej, jak tego wymagał warszawski sposób bycia, słyszy się uwagi: »Ty, warszawiak z oranego«. »Sieczkobrzęku«. »Zielona Warszawa przemawia«. To reaguje typowy warszawiak. W mig wyczuwający brak specyficznego, ciętego, lecz grzecznego humoru i swoistego fasonu”.