Wyczerpująca i szczera do bólu rozmowa z więźniarką Auschwitz, Ravensbrueck i Neustadt-Glewe, która przeżyła eksperymenty medyczne i marsz śmierci oraz jest jednym z ostatnich żyjących więźniów pamiętających koszmar niemieckich – co trzeba dziś przypominać – obozów koncentracyjnych.

Trafiła do Auschwitz, mając niespełna dziewiętnaście lat. Ponad siedem dekad po II wojnie światowej zdecydowała się po raz pierwszy skrupulatnie zrelacjonować całą swą wojenną historię. Opowiada skąd czerpała wewnętrzną siłę, choć była świadkiem niewyobrażalnego. I jak to się stało, że ponownie zaufała życiu.

Po lekturze przestało mnie dziwić, że ta dziennikarka i pisarka przyciąga na spotkania setki osób. Na jej wieczór autorski w Auditorium Maximum na Uniwersytecie Jagiellońskim przyszło około 1500 młodych ludzi!

W PRL-u pracowała w Polskim Radio, współtworzyła cykliczne słuchowisko „W Jezioranach”. Swoje obozowe doświadczenie przetworzyła w literaturę wysokiej próby. Sztandarowe dzieło – „Pasażerkę” – filmował Andrzej Munk, niestety tragiczna śmierć reżysera sprawiła, że obraz pozostał niedokończony. Opus vitae Posmysz doczekało się także inscenizacji operowej.