Zbiór wierszy Krzysztofa Ćwiklińskiego „Książę poetów żegna ukochane
miasto”, poety żyjącego i tworzącego w Toruniu, ukazał się w Szczecinie,
w nowej serii „Tablice”, firmowanej z jednej strony przez Wydawnictwo
Forma, z drugiej – przez Stowarzyszenie OFFicyna. W serii tej
ukazały się już zbiorki Tomasza Majzla i Rafała Mieczysłavsky’ego, zaś
niebawem światło dzienne mają ujrzeć tomiki Zuzanny Waligórskiej
oraz Kazimierza Brakonieckiego.

O na wskroś tradycyjnej, a przy tym oryginalnej liryce Ćwiklińskiego
w nocie „Formoterapia w mowie aniołów” zwięźle i celnie, a przy tym przekonująco pisze redaktor serii „Tablice” Piotr Michałowski,
pracownik naukowy Uniwersytetu Szczecińskiego, jednak
w trakcie lektury zbioru Ćwiklińskiego czytelnik nie musi wcale kierować
się wyłącznie ustaleniami literaturoznawcy, ale zdać się na
swój gust i instynkt. Być może to właśnie ów nieznany poecie czytelnik
okaże się adresatem „Wiersza napisanego dla nikogo”: „Może
to błysk jest, może to jest chwila,/ Może dźwięk, słowo… Może
to jest gest/ Jak cień motyla, co skrzydłem rozchyla/ To, czego nie
ma, i to nagle… jest”.

Jak wiadomo, mianem „księcia poetów” określa się Zbigniewa Herberta,
ale czy autor „Struny światła” i „Epilogu burzy” jest bohaterem
tytułowego wiersza tego tomu, dalibóg, nie wiem, głowy za to nie daję.
Nie ulega jednak wątpliwości, że poezja Krzysztofa Ćwiklińskiego pełna
jest głęboko ukrytych aluzji i odniesień, których rozszyfrowywanie
powinno sprawić czytelnikowi wielką radość.