Wydawnictwo Czerwone i Czarne wydało najważniejsze myśli Księdza Kaczkowskiego. Dotyczą one rozważań na temat choroby, losu, śmierci, miłości, szacunku. Mówią też oczywiście o Bogu, zbawieniu, powołaniu. Nie są długie i zawiłe. To jasne, dobre myśli dotkniętego cierpieniem Księdza, który przełamuje schematy skostniałego myślenia o człowieku i Kościele, o Panu Bogu i Jego Miłosierdziu. Warto się z tymi myślami zapoznać, wracać do nich i przekazywać dalej… „Tym, co postanowiłem oddać Bogu, jest mój własny czas, to jest moja przyzwoitość z wektorem na plus. Postanowiłem sobie, że nigdy nikomu nie odmówię spowiedzi, rozmowy, bliskości” – czytamy. Albo taka myśl: „Chcę łamać konwenanse. Prawdziwy ksiądz jest dwadzieścia cztery godziny na dobę w robocie. Stąd też zawsze mówię, że jestem całodobowym księdzem, a nie urzędnikiem kultu od ósmej do szesnastej”. „Kościół nie jest od rozdawania cukierków. Jeśli ktoś naprawdę spotkał Pana Boga (w moim przypadku w Eucharystii), to nawet najgłupszy ksiądz, najgłupsze zachowanie Kościoła instytucjonalnego nie jest w stanie wyrwać mu Chrystusa z serca”.