Z ogromnego zasobu encyklopedycznego gromadzonego
przez PWN „wykrojono” kolejny temat
po „Religiach świata”, „Obyczajach, językach, ludach świata”, „Literaturze polskiej” i „Literaturze
świata” oraz po dwóch tomach „Biografii”. Widać z tego wyliczenia, jak wielki i różnorodny
jest ten „fundusz” wiedzy encyklopedycznej, który praktycznie pozwala na nieskończoną liczbę przekrojów tematycznych. I pomimo, że istnieje „Wielka Encyklopedia PWN”, licząca 31 tomów, to zawsze leksykony tematyczne będą bardziej poręczne, a przy tym pozwalają na prezentację zaktualizowanych haseł.

Właśnie aktualność jest cechą charakterystyczną „Muzyki”, sprawia, że jej dzieje doprowadzone są do czasów nam współczesnych. Zaznacza
to wydawca w sposób niezwykle sugestywny, bo na okładce z motywami
odnoszącymi się do muzyki klasycznej sąsiaduje portret Tomasza
Stańki, a na stronach tytułowych zamieszczono fotografie Krzysztofa Pendereckiego, Carlosa Santany i Rafała Blechacza, który dostąpił sławy dopiero dwa lata temu, bezapelacyjnie wygrywając Konkurs Chopinowski. Niech wolno będzie przywołać tutaj dwa jeszcze hasła odnoszące się do czasów najnowszych. Jedno brzmi „Karin Stanek” – mało kto dziś pamięta tę piosenkarkę z gitarą („chłopak byłby dla mnie parą!”), będącą
synonimem „mocnego uderzenia”, które owładnęło polską młodzieżą
w latach sześćdziesiątych. Drugie hasło, jedno z tematycznych, zatytułowane jest „muzyka rozrywkowa”, a wspomina m.in. o dwóch polskich zdobywców Oskara – jednym był zapomniany już Bronisław Kaper, który wyemigrował po I wojnie światowej i zdobył to wyróżnienie
w 1953 roku za muzykę do filmu „Lili”, a drugim (to już z pewnością
pamiętamy) Jan A.P. Kaczmarek, laureat z roku 2004 za muzykę do „Marzyciela”. Takich ciekawostek znajdziemy bardzo wiele, przy okazji zdobywając gruntowną wiedzę o muzyce – od czasów najdawniejszych po, jak widać, najnowsze.