W serii „Leksykonów – historia, sztuka, ikonografia” ten tom sprawia wielką radość miłośnikom muzyki, a szczególnie muzyki dawnej. Nurt ten jest coraz bardziej popularny, a polega na odtwarzaniu wykonań
na zachowanych instrumentach z dawnych wieków
lub na ich jak najwierniejszych replikach, przy maksymalnym odwzorowaniu dawnego stylu gry, zachowania się w trakcie koncertów, a czasem występu
w strojach z epoki, aby jeszcze bardziej autentycznie
odtworzyć minione muzyczne klimaty.

Włoski oryginał pracy został przybliżony teraz polskiemu czytelnikowi. Na kolejnych kartach „Leksykonu” prezentowane są mniej lub bardziej znane
dzieła, głównie malarskie, przedstawiające albo muzyków grających na instrumentach, albo tylko sceny rodzajowe, w których instrumenty odgrywają
rolę rekwizytów, czasem bardzo znaczących. Do tego autor niezwykle pieczołowicie rozszyfrowuje ukryte i symboliczne znaczenia tak charakterystyczne
dla dawnej sztuki. Dominują obrazy z czasów największego rozkwitu
sztuki w Europie z XVI i XVII wieku, chociaż zdarzają się i wyjątki, jak na przykład litografia „Hołd dla Bachusa” z 1960 roku autorstwa Pablo Picassa. Nie należy się dziwić, że taki temat wiąże się z muzyką, gdyż jest ona nierozerwalnie
związana z innymi uciechami, bo i nie zawsze była uważana za sprawę poważną, gdyż, jak pisze autor, „będąc źródłem przyjemności i sprawcą ulotnych miłosnych rozkoszy, była kojarzona z zajęciem próżnym i frywolnym, odwracającym człowieka od prawdy”, a na wielu dziełach malarskich
instrumenty umieszczano obok kart do gry, kości, kielichów z winem
i luster. Jednak dzisiaj inaczej oceniamy miejsce muzyki w naszym życiu, a książka pomoże nam jeszcze lepiej poznać jej dzieje, gdyż zawiera imponujący
materiał ilustracyjny opatrzony erudycyjnymi opisami.