Wtorek, 8 czerwca 2010
WydawcaRebis
AutorKamil Gruca
RecenzentLech Mergler
Miejsce publikacjiPoznań
Rok publikacji2009
Liczba stron384


Sympatyczna, sprawnie i z dużą znajomością rzeczy
napisana powieść historyczno-przygodowa dla
mężczyzn i chłopaków. Wyszła spod pióra debiutanta,
w co byłoby trochę trudno uwierzyć, gdyby
nie fakt, że autor jest pasjonatem – miłośnikiem
dawnego rycerstwa. To zamiłowanie przebija
z niemal każdej strony książki. Także kompetencja,
ponieważ Kamil Gruca praktykuje rzemiosło
rycerskie od wczesnej młodości, co w 2006 roku
zaowocowało jego zwycięstwem w serii turniejów
i tytułem czempiona Ligi Rycerskiej.

W jego powieści, pełnej humoru ale i strawnego realizmu, choćby
w opisach poranków w wojskowym obozie z 1415 roku, jest wszystko,
co w takiej lekturze być powinno: walka, miłość, intryga, polityka,
trochę dysput filozoficznych i… niespodzianki.

A chodzi o to, że na przełomie XIV i XV wieku (czasy sienkiewiczowskich
„Krzyżaków”) Francją rządził Karol VI, u którego systematycznie
objawiała się choroba psychiczna z symptomami ciągnącymi się
latami, uniemożliwiającymi kierowanie państwem. O władzę nad krajem
walczyły stronnictwa brata króla Ludwika, księcia Orleanu i Jana bez
Trwogi, księcia Burgundii. Dla Anglików pod rządami króla Henryka V
takie okoliczności były okazją do wyprawy wojennej na Francję. W szeregach
angielskich znalazło się trzech rycerzy z Pitchfork: młody baron
sir Artur Neville, miłośnik wojny, nadzwyczaj sprawny w wojennym
rzemiośle; jego wuj Ralf, mimo wieku weterana wciąż wydolny miłośnik
wojennych atrakcji, pośród których łatwość zdobywania kobiet bodaj
czy nie była dla niego najistotniejsza oraz jego syn, Robert, który nad
wojaczkę przedkładał studia w Oxfordzie nad… dialektyką.

Podaj dalej
OCEŃ KSIĄŻKĘ