Reprezentatywny wybór liryki najwybitniejszego poety hiszpańskiego XX wieku w przekładach Jacka Lyszczyny ukazał się jako tom 15. serii poetyckiej kwartalnika „Zeszyty Literackie”. W serii tej ukazały się tomiki zarówno poetów polskich: Julii Hartwig, Adama Zagajewskiego, Stanisława Barańczaka, jak i obcych: Marie Lundqvist i Michela Krügera. Gwoli ścisłości, oprócz poetów uznanych, w serii tej znaleźli się autorzy mniej znani, debiutanci, jak Marcin Kurek, Michał Piętniewicz czy Szymon Żuchowski. Przypomniano w tej serii także twórczość zapomnianego dzisiaj Witolda Dąbrowskiego.
Federico García Lorca (1898-1936) należał do tzw. Pokolenia 27, do którego należeli także Vicente Aleixandre, Rafael Alberti, Luis Cernuda, Jorge Guillén. Jego droga twórcza to droga od symbolizmu do nadrealizmu. Trzeba pamiętać, że był Lorca nie tylko pisarzem (zarówno poetą, jak i prozaikiem), ale także malarzem i kompozytorem, a nawet pianistą. Na język polski tłumaczyli go przede wszystkim Zofia Szleyen oraz Irena Kuran-Bogucka, ale także Mieczysław Jastrun i Zbigniew Bienkowski, Jerzy Ficowski i Jarosław Marek Rymkiewicz, zaś w ostatnich latach Leszek Engelking. Tom starannie przygotowany przez Jacka Lyszczynę to najobszerniejsza jak dotąd prezentacja liryki tego wspaniałego poety, zamordowanego przez frankistów na początku wojny domowej w Hiszpanii. Na książkę składa się ponad 150 wierszy opublikowanych przez poetę za życia, a także kilkanaście ogłoszonych już po jego śmierci, w tym utwory z tomów „Poeta w Nowym Jorku” i „Sonety ciemnej miłości”.
W tej książce znajdziemy wszystko, co najlepsze w liryce Lorki, uznawanego za jednego z największych poetów europejskich XX wieku, do których zaliczają się: Thomas S. Eliot, Rainer Maria von Rilke, Osip Mandelsztam czy Paul Celan. Mamy tu wiersze „Gitara”, „Sewilla”, „Lament nad śmiercią”, „Piosenka jeźdźca”, ale także cykle „Cztery złociste ballady”, „Nokturny w oknie” czy „Święty Rafał”. Uwagę zwracają także wiersze: „Wschodzi księżyc”, „Śmierć o świcie”, ponadto utwory zainspirowane poezją Paula Verlaine’a czy Walta Whitmana, muzyką Claude’a Debussy’ego, malarstwem Salvadora Dalego, a także tradycyjną muzyką hiszpańską: „Soleá”, „Saeta”, „Melagueña”, „Romanca o czarnej rozpaczy”. Każdy miłośnik współczesnej poezji musi tę książkę mieć na swojej półce, ponad wszelką wątpliwość.
