Pisarka, reżyserka i autorka scenariuszy, której dzieciństwo i wchodzenie w dorosłość przypadło w słusznie minionej epoce, w osobisty sposób odmalowuje klimat czasów PRL. W jej historii pojawiają się: Harry Belafonte puszczany na magnetofonie szpulowym, alkohol produkowany w piwnicy, hucznie obchodzone, mocno zakrapiane imieniny, ciuchy z Peweksu, szynka z puszki i zupa nic, turystyka handlowa dla podratowania domowego budżetu…

Narratorką jest czterdziestokilkuletnia Marta, którą czytelnicy poznali w poprzedniej książce Kingi Dębskiej – „Moje córki krowy”. W ekranizacji powieści rolę zagrała brawurowo Agata Kulesza. Marta odniosła sukces w życiu, jest znaną aktorką, gwiazdą popularnych seriali. Pomimo sławy wciąż nie jest szczęśliwa. Jej związek z Piotrem, lekarzem, ma temperaturę raczej letnią. Bohaterka prowadzi wewnętrzny dialog, ucieka wspomnieniami do czasu, kiedy miała 12 lat i mieszkała w peerelowskim bloku, w jednym pokoju razem z siostrą i babcią, która „hoduje” dziewczynki, gdy rodzice są zajęci swoimi sprawami.

Kinga Dębska obrazuje, jak na dzieciństwo i późniejsze życie bohaterki wpływała szczególna sytuacja kraju i rodziny. Mała Marta czuje się zraniona. „W zależności od okoliczności, od ludzi, jakich spotkamy po drodze, od siły woli i od serii przypadkowych zdarzeń stajemy się takimi albo innymi”.

„Porozmawiaj ze mną” czerpie z sentymentalizmu do czasów naszego dzieciństwa, jednak opowiada o tych czasach z niekłamaną przyjemnością. Do tego świetnie skrojone, wielowymiarowe postaci, przedni dowcip i dialogi. Powieść, jak przyznała autorka, zawiera wątki autobiograficzne. To, w jakich czasach i w jakim otoczeniu się wychowała, uwrażliwiło ją na ludzkie nieszczęścia i wpłynęło na jej artystyczną drogę. „Interesują mnie przede wszystkim ludzie niedoskonali. Głęboko w to wierzę, że doskonałość jest zwyczajnie nudna” – mówiła w jednym z wywiadów.