Są wspaniałą kochającą się rodziną. Amy, Hugh, Neeve – jej córka z pierwszego małżeństwa, ich wspólna córka Kiara oraz Sofie – ich przyszywana córka. I nagle… „Nie mogę tak dalej żyć” – oznajmia Hugh i wyjeżdża na pół roku do Azji. Żeby się odnaleźć. Siebie albo sens życia. Albo jedno i drugie. I może przy okazji dystans i radość. Przecież on jej nie zostawia. To tylko PRZERWA w małżeństwie. Ale czy wróci ten sam Hugh? Czy w ogóle wróci? Czy Amy będzie tą samą osobą? Wyjazd Hugh wystawia na ciężką próbę ich małżeństwo, runie w gruzach poczucie własnej wartości Amy, kilka przyjaźni także nie zda egzaminu. Amy będzie próbowała ocalić swoją dumę, samodzielnie zaradzić rodzinnym dramatom, na przykład niechcianej ciąży jednej z córek. A potem oglądać zdjęcia Hugh z jakąś laską na plaży i… w jej łóżku. Co nas nie zabije, to nas wzmocni? Skoro tak, to ona także ma przerwę. Romans z przystojnym Joshem jest dozwolony.

Nowa powieść pokrzepiaczki kobiecych serc jest zabawna, choć czasami jest to śmiech przez łzy. Budzi wiele emocji. Czytelniczki nie potrafią zaakceptować decyzji bohaterki. „Co za bzdura, która żona pozwala mężowi na półroczną przerwę?!” – pytają. Odbiór niewątpliwie jest uzależniony od wieku, statusu, doświadczeń, a także od kręgu kulturowego. W tej słodko-gorzkiej opowieści o sile więzi rodzinnych i międzyludzkich, o przyjaźniach i miłościach wszystkie możemy się przejrzeć jak w lustrze. Jak ja postąpiłabym w tej sytuacji?

I tak jak po wszystkich powieściach tej autorki żałujemy, że to już koniec. Jak zawsze mamy wrażenie, że rozstajemy się z dobrą przyjaciółką. Na szczęście rozstanie potrwa tylko do następnej powieści.