Biesiadować przy stole z Papieżem Franciszkiem to nie lada zaszczyt dla ucztującego gościa. Zwłaszcza że papież dba nie tylko o dobór potraw, ale i atmosferę przy stole. Stół bowiem pełni rolę niezwykłego łącznika pokoleń, stanów, rodzin, społeczności itd. Przy smakach i zapachach miło jest gawędzić, rozwiązywać problemy, dzielić się radością sukcesów, omawiać trudności i szukać ich rozwiązań. Dobrze rozumie rolę stołu papież Franciszek, który podziwiał babcię Rosę i mamę Marię Reginę, które gotowały z właściwą im pasją i fantazją, zaspokajając gusta biesiadników. Franciszek uczył się gotowania od nich, a wiedzę na ten temat poszerzał, przed ukończeniem filozofii i teologii, w technikum chemii spożywczej. Tak o tym pisze autor: „Niewątpliwie był zdolnym kucharzem. Lata nauki w kuchni babci i mamy, a także studiowanie chemii żywności przygotowały go na najtrudniejsze wyzwania. Jak choćby improwizowany obiad dla współbraci z nowicjatu czy niespodziewany urlop kucharki w zakonnej stołówce. W Colegio Maximo w San Miguel, największym ośrodku formacyjnym jezuitów w Ameryce Łacińskiej, gdzie najpierw był wychowankiem, a potem rektorem, przygotowywał obiady dla swoich uczniów. Zdarzało się, że kucharka dostawała wolne w dni świąteczne. Żaden problem! Młody jezuicki ksiądz zakasywał wtedy rękawy, zakładał fartuch i niczym dyrygent komponował swoją kulinarną symfonię przy dźwięku brzęczących warząchwi, rondli i patelni”.

Co jadł i z kim jadł kiedyś i obecnie, dowie się czytelnik z tej niezwykłej kulinarnej biografii, zachęcającej do gościnności, przypominającej o randze stołu, celebrowaniu uczty i konsumowaniu prostych posiłków. W tej książce znajdziemy także 36 przepisów na smaczne i zwykłe dania, inspirowane życiem Jorge Mario Bergoglio we Włoszech, Argentynie i w Watykanie.