Czwartek, 12 sierpnia 2010
WydawcaImpuls
AutorAnetta Jaworska (red.)
Recenzent(hab)
Miejsce publikacjiKraków
Rok publikacji2009
Liczba stron376


„Jesteście skazani, a nie potępieni” – powiedział
Jan Paweł II do więźniów jednego z zakładów
karnych. Ale czy wszystkich przestępców można
sprowadzić na dobrą drogę? Niektórzy przed
odsiadką wybierali przecież raczej ścieżkę przestępczą.
„Osób, którym udał się powrót do społeczeństwa
po karze pozbawienia wolności, nie jest
wiele” – przyznają autorzy tej książki. Polityka karna
ma do spełnienia sześć podstawowych celów:
oskarżenie, odstraszenie, izolację, resocjalizację,
zadośćuczynienie ofierze i odpłatę w stosunku do przestępców. Jak to
wygląda u nas w praktyce? Autorzy zadają pytania, jak być powinno,
dają też wskazówki, jak ulepszać. Wyjaśniają, co utrudnia, a co może
ułatwić powrót więźnia do społeczeństwa. Czytamy, że skazany musi
starać się poczwórnie – rozstać się z przeszłością, zmodyfikować teraźniejszość,
wykreować przyszłość i na tej podbudowie rozpocząć
nowe życie. Ale czy społeczeństwo jest gotowe przyjąć człowieka,
który wychodzi z więzienia? Autorzy zajmują się także przestępczością
kobiet, ludzi starych, problemem agresji wśród młodzieży oraz łatwością,
z jaką nieletni wkraczają na przestępczą ścieżkę. Piszą, jak sami
skazani oceniają politykę penitencjarną państwa, o czym marzą, jakie
mają plany na przyszłość.

Książka ta, zajmująca się resocjalizacją od strony prawnej, społecznej,
historycznej, psychologicznej i metodycznej, adresowana jest do
studentów i znawców problematyki resocjalizacyjnej i penitencjarnej
oraz do wszystkich pracujących ze skazanymi.

Podaj dalej
OCEŃ KSIĄŻKĘ