Przeciwnicy książek w wersji audio mawiają, że nic nie zastąpi bezpośredniego,
osobistego kontaktu z książką, że to nie te emocje. Zazwyczaj
się z tym nie zgadzam, ale też zazwyczaj i słucham, i czytam
bez emocji, bo ile jeszcze nowych książek może nas poruszyć? Jedna,
dwie, może trzy w roku, pozostałe czyta się… chyba z nałogu czytania,
bo i tak po kilku dniach zapomina się fabułę, o imionach bohaterów
nie wspominając.

Takiej książki jak „Rosyjski kochanek” nie można jednak czytać bez
emocji… wszak jest to powieść o emocjach, o seksualności pięknej,
choć nie najmłodszej przecież kobiety. I chociaż audiobook czytany
jest przez Elżbietę Kijowską znakomicie, to jednak w tym przypadku zgodzę się z tymi, którzy w pogardzie mają lekturę do słuchania. Takie
powieści należy czytać, można nawet czytać dwa razy, ale słuchać?
Niekoniecznie.