Miłość jest zapewne najpiękniejszym uczuciem i sprawcą wszystkiego
co dobre w świecie ludzi. Powszechnie wiadomym jest również fakt,
że to zazdrość jest jej odwieczną towarzyszką. Przejście od jednej do
drugiej jest bardzo łatwe, o czym też wszyscy raczej wiedzą jak i to, że
odrobina zazdrości może miłość ożywić. Jeśli jednak zazdrość zaczyna
dominować, to o tragedię nietrudno.

Adam, główny bohater powieści Andrzeja Klawittera, to poza umysłem,
przeciętny, młody mężczyzna. Ani szczególnie przystojny, ani
bogaty, ani nawet umiejący błyszczeć w towarzystwie kobiet. Poznaje
i żeni się z atrakcyjną, inteligentną i pochodzącą z zamożnego domu
dziewczyną. Z kolei Kasia mogłaby mieć prawie każdego mężczyznę,
ale wybrała… no właśnie: dlaczego Adama? To pytanie bohater zadaje
sobie coraz częściej, aż staje się ono jego obsesją. Konsekwencje jego
zachowania są przerażające.

I byłaby to jeszcze jedna tragedia zawierająca ciekawe studium duszy
ludzkiej, ale biorąc pod uwagę epilog, znajdujemy w niej coś więcej.
Tyle, że o tym każdy powinien przekonać się sam.