Liczyłem, że monografia reżysera uchodzącego w polskiej kinematografii za wyrocznię wyjaśni kilka tajemnic z jego życia. Nic z tego. Autor skupił się na spuściźnie artystycznej opisywanego. Bez wątpienia łatwiej było skompilować tekst ze streszczeń jego prób literackich, filmów, a także cytatów, wspomnień oraz wypowiedzi bliskich twórcy, niźli starać się odpowiedzieć na niewygodne kwestie. Na przykład takowe: 1. Hipnotyzer znany jest w literaturze jako Bernstein, a w kinematografii jako Żebrowski. Kiedy, dlaczego i w jakich okolicznościach zmienił nazwisko? 2. Jak i gdzie przetrwał okupację niemiecką? (podpadał pod Ustawy Norymberskie?) 3. Za kratki trafił wraz z Ireneuszem Iredyńskim w następstwie esbeckiej prowokacji? Niejasna wydaje się rola w tym zdarzeniu Marka Piwowskiego… (nie zgodził się na wypowiedź do książki?). 4. Choroba Burgera uniemożliwiła Edwardowi Żebrowskiemu pracę w filmie, czy też stanowiła wymówkę, gdyż wolał rolę doradcy, pedagoga i mentora?