Wydawnictwo Próby zaprasza dzisiaj, czyli w poniedziałek 12 lutego o godz. 19 do foyer warszawskiego Nowego Teatru przy ul. Madalińskiego 10/16 w Warszawie, gdzie Anna Arno opowie o tłumaczonych przez siebie książkach Alfreda Hayesa – „Zakochanym” i „Dziewczynie na Via Flaminia”. Rozmowę będzie prowadzić Marta Perchuć-Burzyńska, a fragmenty książek przeczyta Klara Bielawka.
Informacja wydawcy: Powieść „Zakochany” Alfreda Hayesa to chłodna, dojmująca wiwisekcja utraconej miłości, która zaczyna się bez powodu i kończy bez przyczyny. Monolog narratora w barze nowojorskiego hotelu przypomina samotne sceny znane z obrazów Edwarda Hoppera. Krystaliczna proza, czuła i okrutna zarazem. Alfred Hayes (1911-1985) urodził się w biednej żydowskiej rodzinie na londyńskim East Endzie. Z rodzicami wyjechał do Ameryki. Zarabiał jako kelner, przemytnik, chłopak na posyłki. Pisał zaangażowane wiersze choć lepiej czuł się na wyścigach niż w literackich kawiarniach Greenwich Village. Podczas II wojny światowej stacjonował w Rzymie, doskonale poznał Włochy. Hayes był współtwórcą scenariusza „Paisy” Roberto Rosselliniego (wspólnie z Klausem Mannem i Federico Fellinim). Pracował też przy scenariuszu „Złodziei rowerów” Vittorio de Siki. Przez cztery dekady pisał dla Hollywood. Długo pozostawał w cieniu innych postaci, pracował z Langiem, Hustonem, nie wspominając już licznych odcinków „Godziny z Alfredem Hitchcockiem”. Na podstawie własnej powieści „The Girl on the Via Flaminia” („Dziewczyna z Via Flaminia”, 1949) napisał scenariusz filmu „Ich wielka miłość” (1953), gdzie obok Kirka Douglasa wystąpiła, grając po raz pierwszy po angielsku, Brigitte Bardot. Zmarł w 1985 roku. Dziś jest na nowo odkrywany jako pisarz.
„Dziewczyna na Via Flaminia” Alfreda Hayesa to przejmująca historia niemożliwej miłości na powojennych zgliszczach. Nie przypadkiem przypomina oscarową „Païsę” Roberto Rosseliniego – Alfred Hayes był współautorem scenariusza. Zima 1944 roku, Rzym pół roku po wyzwoleniu. Lisa jest głodna, Robert samotny. Ona jest Włoszką, on amerykańskim żołnierzem – okupantem i wyzwolicielem. Spotykają się w domu przy Via Flaminia. Ich związek to rodzaj układu. Ale czy taka wymiana może się udać? Miłość, a właściwie jej brak, komplikuje wszystko. W nakręconym na podstawie powieści Alfreda Hayesa filmie Anatole’a Litvaka „Ich wielka miłość” (1953) akcja została przeniesiona do Paryża, w głównych rolach wystąpili Kirk Douglas i Dany Robin. Służącą Mimi zagrała osiemnastoletnia Brigitte Bardot.
Anna Arno (ur. 1984) jest polska poetką, pisarką, eseistką i tłumaczką, z wykształcenia historyczką sztuki. Publikuje pod pseudonimem. Laureatka Nagrody im. Konstantego A. Jeleńskiego przyznawanej przez „Zeszyty Literackie” za debiut, Nagrody w dziedzinie poezji im. Josifa Brodskiego „Zeszytów Literackich” w 2003 oraz w 2021roku, II Nagrody ZAIKS-u „Kultura w pandemii, pandemia w kulturze” w kategorii „Reportaż”. W 2022 roku była nominowana do Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz” za „Tam, za kasztanami, jest świat. Paul Celan. Biografia”. Autorka małej prozy „Okna” (Zeszyty Literackie, 2014) i Ten kraj (Wydawnictwo Literackie 2018), jak również biografii: „Niebezpieczny poeta. Konstanty Ildefons Gałczyński” (Znak, 2013), „Jaka szkoda: krótkie życie Pauli Modersohn-Becker” (słowo/obraz terytoria, 2015) oraz „Kot. Opowieść o Konstantym A. Jeleńskim” (Iskry, 2020). Przekłada z francuskiego i angielskiego. Publikuje m.in. w „Znaku”, „Gazecie Wyborczej”, „Przekroju” i „Zeszytach Literackich”. W 2020 roku wraz z Markiem Zagańczykiem i Mikołajem Nowakiem-Rogozińskim założyła wydawnictwo Próby. Mieszka w Krakowie.
