Krzysztof Lisowski, którego określa się jako pisarza i poetę, badacza snów i niekonieczności, redaktora i współpracownika pism literackich, a przy tym portrecistę kotów i fotografa czasoprzestrzeni, jak też perypatetyka krakowskiego, otrzymał szczególny dowód uznania w swym rodzimym mieście.

– Miasto Kraków uhonorowało mnie ławeczką na Plantach ze stosowną plakietką. Już to miejsce nawiedzają przyjaciele i fanki (!) – przekazał Bibliotece Analiz.

Krzysztof Lisowski debiutował jako poeta w 1972 roku na łamach „Życia Literackiego”. Był wieloletnim redaktorem Wydawnictwa Literackiego. Do swoich najważniejszych tytułów zalicza: „Greckie lustro” (2011), „Czarne notesy” (2012), „Poematy i wiersze do czytania na głos” (2013), „Zaginioną we śnie” (2019), „Domy dni. Antologię osobistą” (2020), „Wieści dobre i złe (2021) Stale współpracuje z „Kwartalnikiem Literackim Wyspa”. Został odznaczony medalem Gloria Artis.

W sierpniu 2020 roku otrzymał Nagrodę Literacką ks. Jana Twardowskiego za tom „Zaginiona we śnie” (wyd. Biblioteka Kraków) uznany za najciekawszy tom poezji wydany w roku 2019.

W czerwcu 2022 roku jury organizowanego w Bydgoszczy Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Kazimierza Hoffmana o statuetkę KOS-a pod przewodnictwem Iwony Smolki uznało za najlepszy tom poetycki roku 2021 „Wieści dobre i złe” Krzysztofa Lisowskiego (Universitas).

W grudniu ubiegłego roku ukazał się tom esejów i wspomnień Krzysztofa Lisowskiego zatytułowany „Jakiś Odys i inne pisaniny” (Oddział Kraków Stowarzyszenia Pisarzy Polskich).

Na skrzydełku tego tomu zamieszczono słowa Adama Zagajewskiego: „Krzysztofa Lisowskiego nie trzeba – w Krakowie! – nikomu przestawiać. Jest autorem wielu tomów poetyckich i także, kontynuując najlepsze tradycje polskiej poezji (Zbigniew Herbert, Jarosław Iwaszkiewicz) pisze książki podróżnicze, eseje z podróży, czyli uprawia gatunek szlachetny…”.