Fundacja Wisławy Szymborskiej przyznała Nagrodę im. Adama Włodka za rok 2024 Krzysztofowi Sztafie i Antoninie Tosiek.
Krzysztof Sztafa — pisarz, redaktor, okazjonalnie krytyk literacki. Autor powieści „Wielka radość w polskich domach” (WBPiCAK, 2024) oraz monografii „Faza istnienia. Liryka Tomasza Pułki”, która ukaże się nakładem wydawnictwa IBL PAN. Współtworzy czasopismo „Mały Format”. Pochodzi spod Bielska-Białej, mieszka w Warszawie.
Nagrodę im. Adama Włodka otrzymał na napisanie powieści „Zjednoczeni w sprawie”, której akcja toczy się w małej podbeskidzkiej wsi podczas „powodzi tysiąclecia” z 1997 roku. Książka opowiada z jednej strony o dramatycznych losach pewnej rodziny, a z drugiej o pracownikach prywatyzowanej właśnie dużej fabryki, mieszczącej się na obrzeżach sąsiedniego miasteczka. Powieść „Zjednoczeni w sprawie” odmalowuje krajowy pejzaż potransformacyjny z przełomu wieków: podejmuje tematykę trudnego piękna polskiej wsi, postępującej erozji więzi społecznych, zaniku resztek solidarności wewnątrz klasy robotniczej oraz przemocy wielkiego kapitału.
Antonina Tosiek – poetka, autorka tekstów krytycznych o literaturze i teatrze oraz dwóch książek poetyckich; storytelling (2021), żertwy (2024). Badaczka XX-wiecznej diarystyki ludowej. Doktorantka ostatniego roku Szkoły Doktorskiej o Języku i Literaturze UAM. Laureatka Studenckiego Nobla w kategorii literatura i dziennikarstwo. Od roku 2021 na łamach „Czasu Kultury.pl” prowadzi autorskie cykle esejów o konkursach pamiętnikarskich dla mieszkanek i mieszkańców wsi.
Nagrodę im. Adama Włodka otrzymała na dokończenie pracy nad esejem poświęconym zapiskom pamiętnikarskim mieszkanek wsi z lat 1933-1994. Esej przedstawiać będzie analizę oryginalnych (zachowanych w rękopisach, w większości niepublikowanych) pamiętników kilku pokoleń kobiet wiejskich, które stanowią możliwie najszerszą oraz najbardziej zróżnicowaną reprezentację ich doświadczeń klasowych i genderowych; w szczególności – przemian zachodzących w dążeniach emancypacyjnych, powojennej rewolucji społeczno-politycznej, determinowanej przynależnością klasową dostępności do opieki socjalnej czy ochrony zdrowia, wreszcie – postrzegania własnej suwerenności i swobody seksualnej.
Krzysztof Sztafa – zdjęcie autorstwa Małgorzaty Odolczyk.
Zdjęcie Antoniny Tosiek – Adrian Wykrota
