
13 lutego podczas Sądeckich Targów Książki ogłoszono laureatów Nagrody im. ks. prof. Bolesława Kumora.
W kategorii „Sądecki Autor 2024” statuetka i czek na 5 tysięcy złotych trafiła do Leszka Mazana, dziennikarza, felietonisty portalu „Sądeczanin.info” i miesięcznika „Sądeczanin”, autora i współautora ponad trzydziestu publikacji książkowych. Laudację na cześć „Sądeckiego Autora” wygłosił prof. Bolesław Faron.
W kategorii „Książka o Sądecczyźnie” nagrodzono autorów książki pt. „Laskowa – dzieje wsi i gminy do 1989 roku” pod redakcją prof. dra hab. Zdzisława Nogi.
Podczas uroczystej gali ogłoszono także, które wydawnictwo zdobyło Grand Prix trwających w Pijalni Głównej 7. Sądeckich Targów Książki. Wyróżnienie wraz z kampanią promocyjną w portalu „Sądeczanin” otrzymało Wydawnictwo Serafin.
Leszek Mazan z Nowym Sączem jest związany rodzinnie i zawodowo przez znaczną części swojej kariery dziennikarskiej. Urodził się w 1942 roku. Jest absolwentem I L0 im. Jana Długosza w Nowym Sączu, potem polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Od 1965 roku do dziś czynny dziennikarz, w latach 1965 – 66 nowosądecki korespondent „Dziennika Polskiego”, następnie pracownik etatowy tej gazety. W latach 1967 – 1977 dziennikarz TVP Kraków, gdzie jako kierownik Kroniki – lokalnego programu informacyjnego – w znacznym stopniu przyczynił się do propagowania i popularyzowania Nowego Sącza i całej sądeckiej ziemi. Na antenie ogólnopolskiej przez rok prowadził program kulturalny „Pegaz”. Potem – kierownik Krakowskiego Oddziału PAP, w latach1985 – 1992 korespondent PAP w Pradze i Bratysławie. Po powrocie zastępca redaktora naczelnego „Przekroju”, z którym związany był przez ponad dwadzieścia lat. Równocześnie współpracował z Polskim Radiem, „Polityką”, „Wprost” i wieloma innymi tytułami.
Od pięciu lat stały felietonista miesięcznika „Sądeczanin”.
Leszek Mazan jest autorem kilku tysięcy reportaży i felietonów prasowych, radiowych i telewizyjnych. Laureat nagród dziennikarskich, m.in. Nagroda B. Prusa, Nagroda Bruna, Nagroda za najlepszego korespondenta PAP (1990), Nagroda Złotej Gruszki.
Autor i współautor ponad trzydziestu publikacji książkowych, w większości których tematyka oscyluje wokół Krakowa, Małopolski, dawnej Galicji, choć nie tylko, i w których autor przybliża czytelnikowi historię poprzez wyciąganie na światło dzienne faktów mało znanych, niejako od kuchni, i posługując się często anegdotą historyczną. Spośród licznych tytułów warto wymienić m.in.: „Austriackie gadanie, czyli Encyklopedia Galicyjska”, „Z Mariackiej wieży hejnał płynie”, „Pępek świata nazywa się Kraków”, „Opowieści z krainy centusiów” (2001 – tytuł Najpiękniejszej Książki Roku), „Wy mnie jeszcze nie znacie”, „Zdarzenia z życia naszego Monarchy” (tłum. na j. czeski), „Polska Praga, czyli dlaczego Matejko lubił knedle” (tłum. na j. czeski), „Poczet serc polskich” (tematyka tej książki zainspirowała naukowców wrocławskich do podjęcia badań miejsc pochówków i obecnego stanu tych narodowych relikwii, a sama książka nominowana była do tytułu Najpiękniejsza Książka Roku), „Uśmiech Pana Boga” (dotyczy ziemi limanowskiej i sądeckiej), „Kraków na słodko” (tłum. Na jęz. Angielski), „Tate jedziemy do Krakowa” (nieznane fakty z pobytu Żydów w Małopolsce na przestrzeni tysiąca lat), „Wy jesteście Szwejk?”, „Jest tam w Krakowie kościół Marii Panny”.