W poniedziałek 25 września o godz. 18 w Instytucie Słowackim w Warszawie (Krzywe Koło 12/14A) odbędzie się spotkanie ze słowackim pisarzem Michalem Hvoreckim, autorem książki “Tahiti” (Biblioteka Słów).

Tahiti. Idealne państwo. Królestwo słońca. Nowa Atlantyda. Nowa ziemia. Nowa Słowacja.

Jest rok 2020, a na Tahiti mieszkają już trzy pokolenia Słowaków. Dobrowolnie opuścili swój kraj czy zostali z niego wypędzeni? To wciąż jest przedmiotem dyskusji.

Wciągająca, zabawna i ekscytująca historia, dla której punktem wyjściowym są wydarzenia historyczne. Obiecane lepsze życie na Tahiti nie układa się po myśli uchodźców.

Opowieść o emigracji, punktach zwrotnych w historii i pragnieniu wolności. Historia Europy Środkowej nigdy nie była czytana w tak alternatywny sposób.

„Po­gło­ski o pró­bach sko­lo­ni­zo­wa­nia przez ro­da­ków Po­li­ne­zji Fran­cu­skiej wy­ko­rzy­stał pi­sarz i tłu­macz Mi­chal Hvo­recký w swo­jej uto­pij­nej po­wieści »Ta­hi­ti«, wy­da­nej w 2019 roku (ogło­szo­nym Ro­kiem Milana Rastislava Štefánika). Zo­sta­ła na­pi­sa­na hi­sto­ria al­ter­na­tyw­na: Re­pu­bli­ka Cze­cho­sło­wa­cji nigdy nie po­wsta­ła, za to Sło­wa­cja po­zo­sta­je pod że­la­znym wpły­wem Wę­gier, które prze­pro­wa­dza­ją ostat­nią, okrut­ną, po­rów­ny­wal­ną wręcz z ge­no­cy­dem fazę ma­dzia­ry­za­cji, by osta­tecz­nie wy­ma­zać sło­wac­ką toż­sa­mość i usta­no­wić ma­dziar­ski Fe­lvidék, Wy­so­czy­znę, raz na za­wsze. Na ra­tu­nek przy­by­wa jed­nak sło­wac­ki Moj­żesz w po­sta­ci Mi­la­na Ra­sti­sla­va Štefánika, który pro­po­nu­je ro­da­kom roz­po­czę­cie no­we­go życia na ki­pią­cej zie­le­nią Po­li­ne­zji. Ten exo­dus ma dać po­czą­tek nowej, lep­szej Sło­wa­cji” – napisała Weronika Gogola w książce „Ufo nad Bratysławą” (Czarne, 2021).

O autorze: Michal Hvorecký (1976), słowacki pisarz i publicysta, tłumacz z języka niemieckiego. Pisze książki dla dorosłych oraz dla dzieci. W Polsce ukazał się wybór opowiadań Hvoreckiego zatytułowany W misji idealnej czystości. Jego nowela Wilsonov została zekranizowana, a dwa inne utwory – zaadaptowane na przedstawienia teatralne w Niemczech, Czechach i Austrii. Pracuje w Instytucie Goethego. Mieszka z rodziną w Bratysławie.

 

Fragment książki:

„Z powodu niesprzyjającego przebiegu przedłużającej się Wielkiej Wojny dezercje po roku 1918 przybrały masową skalę. Obie strony konfliktu daremnie dążyły do przełomu i decydującego zwycięstwa. Liczba ofiar rosła w zawrotnym tempie. Choć każda próba ucieczki była karana śmiercią, słowaccy żołnierze wszelkimi sposobami starali się zbiec z frontu. Generał postrzegał to jako okazję; nie poddawał się i nadal z pomocą bogatych emigrantów publikował ogłoszenia zarówno w Stanach, jak i w ojczyźnie.

Słowacy i Słowaczki, Bracia i Siostry!

 Nie podoba Wam się życie w Uhorsku ani w Ameryce?

 Harujecie za parę groszy u obcych? Chcecie, aby lepiej Wam się powodziło? Chcecie mówić własnym językiem i wreszcie zaznać wolności? Na Tahiti budujemy dla Was Nową Słowację! Wasze dzieci pójdą do szkół i będą mówić w języku ojczystym.

 Dołączcie do nas, uzyskajcie na korzystnych warunkach działki i chodźcie z nami do raju na ziemi!”.