Publikacja jest poświęcona tekstom autobiograficznym, których twórcy utożsamiali się z „dobrymi domami” bądź „złymi dzielnicami” XX-wiecznej Warszawy. Analizowane są autonarracje Jeremiego Przybory, Jarosława Abramowa-Newerlego, Agnieszki Osieckiej, Stanisława Grzesiuka, Marka Hłaski i Andrzeja Stasiuka. Akcent pada na trzy tryby autobiograficzne: osobisty (relacjonowanie przebiegu życia), środowiskowy (przedstawianie relacji z otoczeniem, czyli przede wszystkim rodziną i/lub rówieśnikami) oraz topograficzny (zaznaczanie miejsc na mapie autobiograficznej i przenoszenie ich na mapę narracyjną).
Monografia stanowi odkrywczą, oryginalną propozycję interpretacyjną. W problematyce literaturoznawczej porusza się przede wszystkim w dwu obszarach. Po pierwsze w dalszym rozwoju badań dotyczących literatury dokumentu osobistego, a po drugie w studiach inspirowanych zwrotem przestrzennym w naukach o kulturze, koncentrując się w szczególności na studiach miejskich. Książka Pauliny Potasińskiej stanowi przykład udanego zastosowania kategorii topograficznych do interpretacji współczesnej prozy autobiograficznej.
Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Książek-Czermińskiej
Paulina Potasińska
Młodzież z „dobrych domów”, chłopaki ze „złych dzielnic”. Warszawskie topografie
Więcej informacji o książce: www.wuw.pl/product-pol-20091
Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
www.wuw.pl
www.facebook.com/WydawnictwaUW
