W licznych nekrologach i wspomnieniach czytamy, że Krzysztof Leski współtworzył Samorząd Studentów i Niezależne Zrzeszenie Studentów Politechniki Warszawskiej, a pierwsze kroki w dziennikarstwie stawiał jako redaktor Biuletynów NZS-u i reporter Agencji Prasowej „Solidarności”. Był internowany w stanie wojennym w więzieniu na Białołęce w Warszawie, po wyjściu stamtąd włączył się w podziemny ruch oporu. Od 1983 roku był członkiem zespołu „Tygodnika Mazowsze”, współredagował też „Kuriera Okrągłego Stołu”. Wraz z prof. Jerzym Holzerem napisał pierwszą historię „Solidarności w podziemiu”. W latach 1989-1991 był reporterem i korespondentem „Gazety Wyborczej”, pisał też dla „Expressu Wieczornego”, a także dla „The Daily Telegraph”. Od 1989 do 2001 roku prowadził programy w TVP, współpracował też z Programem III Polskiego Radia i z BBC Word Service. Był z jednym z pionierów dziennikarstwa internetowego, wydając „Gazetę – Prawiedziennik Polskie Echo”, a od kilku lat pracował nad „Leskipedią”. Czytamy też, że „nade wszystko cenił sobie niezależność”.
„Zapamiętamy Krzysia jako człowieka dobrego i prawego, pracowitego i dowcipnego, choć upartego, otwartego na innych, pasjonata lubiącego góry, nocne dyskusje i koty”, napisali przyjaciele, którzy z nim razem studiowali, w nekrologu zamieszczonym w „Gazecie Wyborczej” z 11-12 stycznia.
Krzysztof Leski został zamordowany w swoim mieszkaniu w noc sylwestrową w Warszawie. 9 stycznia obchodziłby 61. urodziny.
