Zmarł Wojciech Jędrychowski, wieloletni pracownik Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych. Był kierownikiem Redakcji Realizacji Wielomedialnych, innowatorem, współtwórcą cyklu „Matematyka 2001” oraz WsiPnetu. „Od Wojtka zaczęła się cyfryzacja WSiP, miał wiele pomysłów i chętnie się nimi dzielił. Wiele jego idei zmaterializowało się z korzyścią dla pracowników i firmy. Wojtku, dziękujemy Ci, pozostaniesz w naszej pamięci” napisali „koleżanki i koledzy z Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych S.A.” w nekrologu zamieszczonym w „Gazecie Stołecznej” z 11 lutego.
Wojciech Jędrychowski był członkiem założycielem Stowarzyszenia Nauczycieli Matematyki, członkiem jego Zarządu w pierwszej kadencji w latach 1991-1993. W wspomnieniu zamieszczonym na stronie Stowarzyszenia czytamy: „Był znakomitym redaktorem wielu podręczników matematyki wydawanych przez Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne i pierwszego wydania ‘Encyklopedii Szkolnej Matematyki’. Był inicjatorem pierwszego wydania polskiego podręcznika matematyki ze wsparciem w postaci kasety z programami na pierwszy popularny komputer edukacyjny o międzynarodowym zasięgu ZX Spectrum. Był zawsze wielkim wsparciem dla autorów popularyzujących matematykę”. Wypowiedź Wojciecha Jędrychowskiego do członków Stowarzyszenia Nauczycieli Matematyki z okazji 30-lecia tej organizacji zarejestrowano na
https://www.youtube.com/watch?v=H7HSop1f6Q8
Andrzej Chrzanowski, który był wpierw dyrektorem naczelnym, a potem prezesem zarządu WSiP w latach 1990-1999, przekazał Bibliotece Analiz: „Odszedł Wojtek Jędrychowski, świetny kolega, znakomity redaktor inicjujący i organizator zespołu, który przygotowywał pierwsze innowacyjne i alternatywne podręczniki dla nauczania początkowego w Wydawnictwach Szkolnych i Pedagogicznych w latach dziewięćdziesiątych. Innowacje, nie tylko dydaktyczne, ale i narzędziowe (informatyczne, kiedy jeszcze ta dyscyplina – i platforma – raczkowała w szkole), stały się znakiem rozpoznawczym zespołu, któremu przewodniczył Wojtek. Reprezentował WSiP na targach multimedialnych w Cannes, nawiązywał współpracę z wybitnymi dydaktykami, przyciągał do WSiP-u oryginalne postacie (inicjował wydanie książki Janusza Kapusty o K-dronie w 1995 roku), cierpliwie przekonywał do projektów, na które ówczesna szkoła nie była jeszcze przygotowana. Był lubiany przez kolegów i umiał bronić nowatorskich pomysłów. Przekonywał do wizji, które szkoła z trudem przyswajała i wdrażała z bólem. Żal, że już nie ma go z nami…”.
