W ostatnim numerze Biblioteki Analiz pojawiło się kilka bardzo emocjonalnych artykułów dotyczących walki wydawców edukacyjnych o przetrwanie, czyli negocjacji z MEiN dotyczących cen podręczników. Kwestionowano przede wszystkim sens podjęcia jakichkolwiek rozmów, uznając za dużo bardziej bohaterską postawę całkowity opór wobec planów ministerstwa, które to plany słusznie uznano za bezsensowne. W prasie, w listach do ministra edukacji i w Bibliotece Analiz pojawiły się również głosy księgarzy, oskarżających wydawców edukacyjnych o wszystkie możliwe przestępstwa gospodarcze w obrocie podręcznikami. Opublikowano również personalny atak na moją osobę – że reprezentuję szkodliwe dla środowiska poglądy. Ocenę tego ostatniego stanowiska zostawię członkom PIK, którzy od kilku lat mają okazję obserwować moją działalność, nie tylko w dziedzinie edukacji. Pozostałe kwestie wymagają kilku słów komentarza. Po pierwsze łatwo krytykować z boku, gdy nie chodzi o własną skórę. Dzisiaj, 26 stycznia, mieliśmy Walne Zgromadzenie Członków Sekcji Wydawców Edukacyjnych, które jednogłośnie i całkowicie poparło politykę Prezydium w kwestii cen podręczników. Polityka ta polega najogólniej na tym, iż cen tych bez zmiany podstaw i programów obniżyć się nie da, natomiast przy pomocy MEiN można poprawić funkcjonowanie rynku podręcznikowego, przede wszystkim likwidując w nim szarą strefę, korupcję, przeznaczając te rabaty, które zwyczajowo są oferowane …