W liście z dnia 30 listopada 2018 r. przekazanym przez panią Barbarę Gawryluk, występującej (cytat z listu): „w imieniu i z upoważnienia nieformalnej grupy twórców książek dla dzieci”, zawarte zostały nieprawdziwe stwierdzenia:

1. „Niektórzy organizatorzy nadal podpisują z nami umowy o dzieło, jednak od pewnego czasu – zgodnie z wytycznymi Instytutu Książki – coraz częściej umowy o dzieło są zastępowane umowami zleceniami”;

2. „Co więcej, zasady wprowadzone przez Instytut Książki uniemożliwiają udział w spotkaniach twórcom prowadzącym działalność gospodarczą”.

Oświadczam, że Instytut Książki nie formułował żadnych wytycznych ani nie wprowadzał żadnych zasad w sprawie zawierania umów dotyczących spotkań autorskich, ponieważ nie jest instytucją uprawnioną do interpretowania przepisów prawa powszechnie obowiązującego.

W ocenie Instytutu Książki nie ma żadnych przeszkód prawnych, aby z twórcą mogła zostać zawarta umowa o dzieło, nieobjęta obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, której przedmiotem jest spotkanie autorskie, pod warunkiem jednak, że temu spotkaniu można przypisać cechy utworu. Ten warunek spełni jednak tylko spotkanie autorskie o charakterze niestandardowym, niepowtarzalnym, wypełniające kryteria twórczego i indywidualnego dzieła (utworu), w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nie ma również żadnych przeszkód prawnych, aby wynagrodzenie za spotkanie autorskie było wypłacane twórcy prowadzącemu działalność gospodarczą na podstawie wystawionej przez niego faktury. Jednak o rodzaju umowy zawieranej z twórcą, której przedmiotem jest spotkanie autorskie, zawsze decydować musi suwerennie organizator tego spotkania.

Jednocześnie informuję, że Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, m.in. na wniosek Instytutu Książki, podjęło już działania mające na celu wypracowanie propozycji zmian dotyczących podniesionych w liście kwestii.