ATENA 2001 - NAJWIĘKSZY PRZEGLĄD PODRĘCZNIKÓW I KSIĄŻEK AKADEMICKICH Przed siedmioma laty, gdy Wydawnictwa Naukowo-Techniczne podjęły myśl zorganizowania Krajowych Targów Książki Akademickiej, uważano je za przedłużenie koncepcji Targów Książki Edukacyjnej (które niedawno zmieniły nazwę na Targi EDUKACJA XXI). Targi Edukacyjne obejmowały publikacje dla szkół podstawowych i średnich, a brak było miejsca eksponowania książek przeznaczonych dla studentów, jak również na przegląd dorobku wydawniczego oficyn akademickich. I takim miejscem stały się Targi ATENA. Ponieważ ich koncepcja powstała w wydawnictwie książek technicznych, naturalnym było, że jako miejsce spotkań wybrano największą w kraju uczelnię techniczną - Politechnikę Warszawską. Jej Duża Aula jest z jednej strony jednym z najpiękniejszych miejsc w Warszawie z architektonicznego i estetycznego punktu widzenia, a z drugiej - sprawdzonym miejscem dla średnich, pod względem wielkości, imprez targowych i wystawienniczych. Ma też swoje konotacje historyczne, które przypominają się zapewne wielu uczestnikom organizowanych tam spotkań: zjednoczeniowy zjazd PPR i PPS w 1948 roku i utworzenie PZPR, ale także - o czym się mniej pamięta - miejsce strajku studenckiego w marcu 1968 roku. Plac przez Gmachem Głównym Politechniki Warszawskiej, czyli obecny Plac Politechniki, a niegdyś Plac Jedności Robotniczej, był miejscem wieców i manifestacji politycznych - w październiku 1956 i w roku następnym po likwidacji tygodnika "Po Prostu". Po siedmiu latach, z okazji ósmej edycji Targów ATENA, można śmiało stwierdzić, że warszawskie spotkania wydawców akademickich spełniły i spełniają swoje rolę - są rzeczywistym dorocznym przeglądem książek akademickich. Od początku na Targach ATENA obecne są dwa nurty tego segmentu edytorskiego. Najważniejszym jest fakt, że ATENA stała się tradycyjnym już miejscem corocznego podsumowania prac najważniejszych oficyn uczelnianych - jeżeli któraś z oficyn jest nieobecna, oznacza to zazwyczaj, że nie ma czym się pochwalić. Charakterystyczne jest przy tym, że dominują ciągle wydawnictwa z uczelni państwowych - czyli dysponujących skromniejszymi środkami finansowymi - natomiast bardzo wolno pojawiają się wydawnictwa wyższych szkół prywatnych, które nie przywiązują takiej wagi do publikacji podręczników i skryptów, nie mówiąc już o pracach naukowych swoich pracowników. A jeżeli istnieją publikacje dla studentów, to w wielu przypadkach są one na takim poziomie, że lepiej nie prezentować ich w na ogólnopolskim forum. Ale są też - i to od lat - cenne i uznane działania wydawnicze oficyn prywatnych uczelni. Od lat uczelnie prywatne krytykowane są również za brak bibliotek, pomimo, że są do tego zobligowane. Jest to podejście bardzo egoistyczne i świadczące nie tylko o braku kultury edukacyjnej, ale także wpływające na wielkość ogólnej sprzedaży publikacji akademickich. Studenci uczelni prywatnych z powodu braku własnych bibliotek korzystają głównie z bibliotek publicznych oraz uczelnianych w szkołach państwowych. Dla tych zaś brakuje pieniędzy na zakup wystarczającej ilości podręczników i innych …