Sąd Najwyższy ma rozstrzygnąć, czy szukający ochrony praw autorskich może żądać od portali danych osobowych użytkowników sieci. To rozstrzygnięcie SN będzie miało doniosłe znaczenie, ponieważ do rozpowszechniania utworów coraz częściej dochodzi w internecie – czytamy w “Rzeczpospolitej”.

Sąd Własności Intelektualnej – SA w Warszawie skierował do Sądu Najwyższego pytanie prawne, czy na wniosek właściciela (dysponenta) praw autorskich sąd może wezwać dystrybutora usług internetowych do ujawnienia imion i nazwisk osób obracających plikami z naruszeniem praw autorskich

Sprawa dotyczy berlińskiej firmy Crystalis Entertainment UG, która jest wyłącznie uprawniona do dystrybucji trzech popularnych seriali, a która wystąpiła do warszawskiego Sądu Okręgowego, by nakazał znanemu w Polsce dostawcy telewizji cyfrowej i internetu ujawnić dane osobiste abonentów tej sieci, którzy wykorzystując dość skomplikowany program, pobierali filmy i dzielili się nimi z użytkownikami w tzw. roju.

Stopień naruszeń był znaczny, grupa użytkowników liczyła czasem co najmniej kilka tysięcy, a ich IP prowadziły do sieci warszawskiej spółki. Ta odmówiła ujawnienia danych, powołując się przede wszystkim na tajemnicę telekomunikacyjną.

SO odmówił jednak nakazania udzielenia informacji o imionach i nazwiskach oraz adresów korespondencyjnych abonentów korzystających z naruszonych praw ze względu na dokonaną zmianę kodeksu postępowania cywilnego, która weszła w życie 1 lipca 2020 r. Zdecydowanie ograniczyła ona dostęp do informacji dla osób, których prawa autorskie zostały naruszone, nie wskazując wprost możliwości uzyskania danych osobowych abonentów. Za tym stanowiskiem przemawia też wyrok TSUE.

SN w uzasadnieniu pytania wskazał, że z orzecznictwa TSUE wynika, iż celem art. 8 dyrektywy jest pogodzenie poszanowania różnych praw, w szczególności prawa do informacji dla właścicieli praw autorskich, a z drugiej strony prawa użytkowników sieci do ochrony ich danych osobowych.