Od początku lat 70. ubiegłego wieku Instytut Książki i Czytelnictwa Biblioteki Narodowej prowadzi systematyczne, zintensyfikowane w latach 90., obserwacje społecznego obiegu książki w Polsce na reprezentatywnych próbach losowych jej mieszkańców w wieku 15 lat i więcej. Podjęcie takich obserwacji wiąże się z potwierdzanym wciąż empirycznie przekonaniem, że czytanie książek jest podstawowym składnikiem piśmienności. Jako wskaźnik najwyższej biegłości wykorzystania piśmienności w praktyce staje się nie tylko czynnikiem zróżnicowania kulturowego, ale wyznacznikiem granic społecznego i cywilizacyjnego zapóźnienia i nowoczesności, podatności na zmiany i bezwładu, otwartości na nowe technologie i niereformalności. Potwierdziły to wyniki sondażu z 2002 roku dotyczące m.in. związku między czytaniem książek i korzystaniem z Internetu. O ile w skali całego społeczeństwa korzystanie z Internetu zadeklarowało 22 proc. obywateli (25 proc. miało do niego dostęp), o tyle wśród czytających odsetek ten wynosił aż 33 proc., wśród nieczytających zaś zaledwie 7 proc.. Ogólnopolski sondaż społecznego zasięgu książki w 2002 roku był ósmym z kolei badaniem z tego cyklu przeprowadzonym przez BN przy techniczno-organizacyjnej współpracy Ośrodka Badania Opinii Publicznej. Ze względu na początek wieku jego rezultaty mają wymowę symboliczną, podobnie jak wyniki analogicznego sondażu w 2000 roku. Z tego m.in. powodu do standardowego, powtarzanego w każdym sondażu zestawu pytań dołączyliśmy dodatkowe, wśród których znalazły się kwestie związane z jednej strony ze stosunkiem naszego społeczeństwa do innych środków przekazu kultury, z drugiej - do nowych technologii reprezentowanych przez Internet, zwłaszcza do internetowych przekazów literatury oraz o literaturze i książce. Standardowy zestaw pytań miał jak zwykle dostarczyć materiału na temat: a) odsetków osób czytających i kupujących książki zarówno w skali całego społeczeństwa, jak i w poszczególnych grupach ludności; b) intensywności lektury i zakupów mierzonych liczbą książek przeczytanych i zakupionych w roku objętym badaniami; c) preferencji lekturowych i nabywczych uwidoczniających się tak w typach najczęściej czytanych i kupowanych publikacji książkowych, jak i w tytułach najpoczytniejszych (tzw. powszechnikach lekturowych) i najczęściej kupowanych (bestsellerach). W celu ustalenia tzw. indeksu piśmienności opartego na kontakcie ze słowem drukowanym, czyli podstawowymi środkami tego typu przekazów: dziennikami prasowymi (gazetami), czasopismami i książkami, zestaw standardowy rozszerzono o kwestie dotyczące czytania gazet i czasopism, regularności tych kontaktów oraz zainteresowań poszczególnymi tytułami prasy. Nadto pytano o: - źródła (miejsca) zakupu książek; - domowe zasoby książek (księgozbiory); - czytanie książek za pośrednictwem …