Wstęp wolny.

Transmisja na IPNtv.

Publikacja powstała w ramach Centralnego Projektu Badawczego IPN „Władze komunistyczne wobec Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce 1944-1989”.

Abp Antoni Baraniak urodził się w niewielkiej wielkopolskiej wsi Sebastianowo. Był salezjaninem, sekretarzem prymasów Augusta Hlonda i Stefana Wyszyńskiego. Zaliczany jest do najważniejszych członków Konferencji Episkopatu Polski. Uczestniczył w przełomowym dla Kościoła na świecie Soborze Watykańskim II. Prywatnie był zapalonym filatelistą i fotografem.

W latach 1953-1956 był bez procesu więziony przez 27 miesięcy. Komunistyczne władze przetrzymywały go w osławionym więzieniu przy ul. Rakowieckiej 37, a następnie w miejscach odosobnienia w Marszałkach i Krynicy. Stalinowscy oprawcy poddawali abp. Baraniaka wymyślnym torturom fizycznym i psychicznym. Podobnie jak w wypadku aresztowanego prymasa Wyszyńskiego, planowano proces pokazowy, ale śledczy nic nie wskórali. Abp Baraniak okazał się hierarchą niezłomnym.

Wolność odzyskał w październiku 1956 r. Wrócił na stanowisko sekretarza prymasa Polski, a w 1957 r. został mianowany arcybiskupem metropolitą poznańskim. Także i w tych, mniej dramatycznych, ale ciągle wymagających okolicznościach pozostał człowiekiem zasad. Jednym z tych hierarchów, którzy dobrze rozumieli, na czym polegało niebezpieczeństwo komunizmu.

Prymas Wyszyński wielokrotnie powtarzał, że abp Baraniak był prawdziwym męczennikiem, a na jego pogrzebie powiedział, że to, co przygotowywano przeciwko niemu, biskup wziął na swoje ramiona.