Instytut Pamięci Narodowej i Muzeum II Wojny Światowej ruszają z międzynarodowym projektem “Szlak nadziei”. Ma on na celu ukazanie wędrówki ponad 116 tysięcy Polaków – cywilów i żołnierzy generała Andersa – oraz szlaku bojowego 1. Dywizji Pancernej Generała Maczka.

Jak poinformował IPN, 19 lipca odbyło się pod przewodnictwem dr. Karola Nawrockiego, obecnego prezesa IPN, spotkanie połączonego zespołu Instytutu i Muzeum II Wojny Światowej, inaugurujące międzynarodowy projekt memoratywno-edukacyjny “Szlak nadziei”, który ma na celu ukazanie wędrówki ponad 116 tysięcy Polaków – cywilów i żołnierzy generała Andersa – oraz szlaku bojowego 1. Dywizji Pancernej Generała Maczka.

“Celem przedsięwzięcia, które dr Nawrocki zaprezentował podczas przesłuchań przed Kolegium IPN jako sztandarowy projekt swojej kadencji na stanowisku szefa IPN, jest edukacja w zakresie determinacji i zaangażowania Polaków w walkę o wolną od totalitaryzmów Europę” – czytamy w komunikacie.

Realizacja projektu została przewidziana na lata 2021‒2025. W swoim założeniu objąłby on aż trzy kontynenty, oraz kraje, które przemierzyła Armia Andersa. Zostaną zaprezentowane związki obywateli poszczególnych państw, lokalnych społeczności, z Armią Andersa. IPN zamierza też poszukiwać materiałów archiwalnych i docierać do osób pamiętających wojenne wydarzenia. W miejscach, przez które przechodzili andersowcy, pokazana zostanie wystawa wraz z powiązanymi z daną lokalizacją planszami. Zaplanowano też wydanie wielojęzycznego katalogu.

Projekt zakłada także godne upamiętnienie polskich żołnierzy i osób cywilnych, których groby rozsiane są po całym świecie. W planach są tablice pamiątkowe i pomniki oraz renowacja istniejących już upamiętnień. Powstanie ponadto portal tematyczny zawierający różnorodne projekty multimedialne związane z przedsięwzięciem. Przygotowane przez IPN są wydawnictwa takie jak książki, komiksy i gry.

IPN poinformował PAP, że “na początku lipca kierowana przez dr. Nawrockiego delegacja IPN przebywała w Uzbekistanie, gdzie prowadzono rozmowy z uzbeckimi instytucjami archiwalnymi, naukowymi i muzealnymi w kwestii wymiany dokumentów i organizacji wydarzeń o charakterze naukowym poświęconych Armii Andersa. Przeprowadzone pierwsze notacje ze świadkami historii i odwiedzono związane z Polakami miejsca pamięci”.