Piątek, 31 października 2008


Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. (WL)


31-147 Kraków, ul. Długa 1, tel. (012) 4228950, fax (012) 4225423, bezpłatna infolinia: 0800 421040,
http://www.wl.net.pl, e-mail redakcja@wl.net.pl

 

Rok 2007 Wydawnictwo Literackie zakończyło wzrostem przychodów o 11 proc., do 14,79 mln zł. Opublikowano 172 tytuły, w tym 72 nowości. Łączny nakład wyniósł 720 tys. egz., sprzedano 710 tys. egz. Wzrosło zatrudnienie i na koniec 2007 roku w oficynie pracowały 44 osoby.


Firma jest wyłącznym wydawcą dzieł m.in. Witolda Gombrowicza, Doroty Terakowskiej, a od 2004 roku również Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. W 2008 roku
zrezygnowała z wyłączności na edycję dzieł Stanisława Lema. Dziesięcioletnia współpraca z autorem przyniosła wydawnictwu szczególną satysfakcję, potwierdzoną stałą obecnością autora na polskim rynku czytelniczym, a efekty pracy wydawniczej okazały się sukcesem – napisano w oficjalnym oświadczeniu opublikowanym na stronie internetowej oficyny
. Nakładem WL ukazała się 33-tomowa edycja „Dzieł zebranych” pisarza, pod redakcją naukową prof. Jerzego Jarzębskiego. Oficyna wydała też ponad 20 innych publikacji Lema, m.in. rozmów, edycji popularnych i lektur szkolnych.


Wydawnictwo Literackie publikuje także książki tak uznanych twórców jak: Czesław Miłosz, Wisława Szymborska, Stanisław Barańczak, Ewa Lipska, ks. Jan Twardowski czy Adam Zagajewski.


Niektóre ukazują się w znanych od wielu lat cyklach, m.in.: „Seria Dwujęzyczna”, „Lekcje Literatury”, „Biblioteka Poezji Młodej Polski”, „Pary”, „Obrazy Współczesności”, „Pisarze Języka Niemieckiego”, „Leksykon Historii i Kultury Polskiej”, „Monografie”, a z nowszych „Proza pod Globusem”. Redakcja stara się zachować symetrię między literatura polską a tytułami autorów zagranicznych.


W ostatnich latach udało się też przejąć autorów publikujących u konkurencji, przede wszystkim Olgę Tokarczuk i Katarzynę Grocholę. Najnowsza powieść tej ostatniej, „Trzepot skrzydeł”, w ciągu kilku tygodni sprzedała się w 80 tys. egz. WL wznowiło także „Podanie o miłość” i „Upoważnienie do szczęścia”.
Wiadomo już, że kolejna powieść Katarzyny Grocholi, „Cud w eterze”, ukaże się w 2009 roku. WL publikuje także Janusza L. Wiśniewskiego (przejętego od Prószyńskiego i S-ki), Jerzego Sosnowskiego (przejętego od W.A.B) i kilku autorów specjalizujących się w fantastyce, wcześniej związanych z oficyną Nowa. W grudniu 2007 roku nakładem oficyny ukazał się „Lód” Jacka Dukaja. W 2008 roku zrealizowano wznowienie trzech książek autora: tomu opowiadań „W kraju niewiernych” oraz powieści: „Inne pieśni” i „Czarne oceany”. Wszystkie ukazały się w twardych oprawach, z okładkami zaprojektowanymi przez Tomka Bagińskiego, autora nominowanej do Oscara animacji „Katedra” inspirowanej utworem Dukaja o tym samym tytule. Oficyna przygotowała także albumową edycję tego opowiadania.


Nieoczekiwanym sprzymierzeńcem WL został w 2007 roku Roman Giertych, ówczesny minister edukacji narodowej, który, chcąc usunąć utwory Witolda Gombrowicza z listy lektur, stał się – niechcący – największym propagatorem jego twórczości. W drugiej połowie 2007 roku oficyna sprzedała 22,5 tys. jego książek, ponad 8 000 więcej niż rok wcześniej. Najwyższa była sprzedaż „Ferdydurke” – ponad 14 tys. egz.


Od 2006 roku WL jest także wydawcą Orhana Pamuka, laureata Literackiej Nagrody Nobla z tego właśnie roku. Cykl jego utworów zainicjowany został powieścią „Śnieg”. Wiosną 2007 roku na rynku pojawiła się kolejna, „Nazywam się czerwień”. Powstała także polska strona internetowa pisarza, na której znajdują się
informacje o nim, jego książkach, ich recenzje, wywiady oraz materiały Anny Polaty, tłumaczki Pamuka. Kolejna pozycja noblisty pt. „Stambuł. Wspomnienia i miasto” ukaże się nakładem WL jesienią 2008.


Wydawnictwo konsekwentnie rozwija ofertę w segmencie książki młodzieżowej. W dużym stopniu została ona zdominowana przez edycję, w nowym tłumaczeniu i nowej szacie graficznej, cyklu L.M. Montgomery o Ani z Zielonego Wzgórza. Również w 2007 roku cykl ten należał do najlepiej sprzedających się tytułów oficyny – łączna sprzedaż przekroczyła 57 tys. egz.


W 2004 roku Wydawnictwo Literackie utraciło natomiast możliwość wydawania nowych powieści Jerzego Pilcha, który podpisał lukratywną umowę ze Światem Książki.


Na ofertę Wydawnictwa Literackiego składają się także: poradniki, książki edukacyjne, podręczniki akademickie, lektury szkolne i słowniki. Oficyna znalazła się także w grupie firm, które odnotowały dużą sprzedaż publikacji poświęconych Janowi Pawłowi II m.in.: Jan Paweł II „Autobiografia” (wybór i opracowanie Justyna Kiliańczyk-Zięba) – 190 tys. egz., Jan Paweł II „Tryptyk rzymski. Medytacje” – 96 tys. egz. i „Elementarz Jana Pawła II” – 37 tys. egz.


Publikowane przez WL książki często są nominowane i otrzymują najważniejsze polskie nagrody literackie. WL okazało się liderem 12. edycji Nagrody Literackiej Nike. Jury nagrody nominowało aż sześć tytułów oficyny: „Lód” Jacka Dukaja, „Znaki firmowe” Jerzego Jarniewicza, „Przelotem” Urszuli Kozioł, „Pomarańczę Newtona” Ewy Lipskiej, „Katonielę” Ewy Madeyskiej oraz powieść „Bieguni” Olgi Tokarczuk. W finale edycji Nike w 2007 roku znalazł się
zbiór esejów Marii Janion „Niesamowita słowiańszczyzna”.


Do najlepiej sprzedających się tytułów w 2007 roku należały: „Nazywam się Czerwień” Orhana Pamuka – 42,1 tys. egz., „Autobiografia tom 1 i 2” ks. Jana Twardowskiego – 37,9 tys. egz., „Bieguni” Olgi Tokarczuk – 30,7 tys. egz., „Czy mężczyźni są światu potrzebni” Janusza L. Wiśniewskiego – 30,6 tys. egz., „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza – 20,7 tys. egz., „Pamiętnik przetrwania” Doris Lessing – 17,2 tys. egz., „My rodzice dorosłych dzieci” Ewy Woydyłło – 13,8 tys. egz., „Inny świat” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego – 12,9 tys. egz., „Krytyka zbrodniczego rozumu” Mathew Pearla – 12,7 tys. egz., „Niesamowita słowiańszczyzna” Marii Jannion – 12,3 tys. egz., „Kuchnia z Zielonego Wzgórza” – 12,2 tys. egz., „Ćwiczenia z utraty” Agaty Tuszyńskiej – 11,2 tys. egz., „Śnieg” Orhana Pamuka – 10,4 tys. egz. oraz „Wszystko z miłości” Romy Ligockiej – 8,3 tys. egz. 

 

Oficyna powstała w 1953 roku. W pierwszych latach wydawała głównie klasykę z przełomu XIX i XX wieku, następnie poszerzyła ofertę o literaturę współczesną. Do końca lat 80. Wydawnictwo Literackie było jednym z potentatów polskiego rynku edytorskiego, rocznie ukazywało się do 200 tytułów. Początek lat 90. był bardzo słaby– wówczas na rynku pojawiło się wiele nowych prywatnych wydawnictw publikujących bestsellery światowej beletrystyki i zainteresowanie książką ambitniejszą, będącą specjalnością edytora, bardzo zmalało. Ostatnie lata XX wieku przyniosły jednak stały wzrost sprzedaży (o 900 proc. w ciągu siedmiu lat) i liczby oferowanych tytułów. W 1997 roku firma dostała prestiżową Nagrodę Sezonu Wydawniczo-Księgarskiego „Ikar”. Najważniejsze wydarzenie z najnowszej historii oficyny to jej prywatyzacja, która nastąpiła po ponad trzech latach starań. 14 lutego 2003 roku doszło do podpisania umowy przekazania w odpłatne korzystanie Przedsiębiorstwa Państwowego Wydawnictwo Literackie w Krakowie spółce powołanej przez pracowników i prywatnego inwestora. Umowa opiewała na kwotę 7,75 mln zł, dodatkowo zobowiązano się, że 2,25 mln zł zostanie zainwestowane w rozwój wydawnictwa. Przygotowania do transakcji trwały cztery lata – od jesieni 1999 roku. Zarządzeniem wojewody małopolskiego z 31 października 2001 roku Wydawnictwo Literackie, działające jako przedsiębiorstwo państwowe, zostało postawione w stan prywatyzacji bezpośredniej poprzez oddanie go do odpłatnego korzystania spółce Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 15 proc. udziałów objęło w niej 24 pracowników wydawnictwa, 85 proc. Vera Michalski-Hoffmann – wdowa po Janie Michalskim, współtwórcy m.in. wydawnictwa Noir sur Blanc. Prywatyzacją WL interesowały się też: Znak, Muza i PWN, ale nie złożyły ofert. Jan Michalski został zaakceptowany przez pracowników i gwarantował rozwój firmy. Choć Jan Michalski miał udziały większościowe, pracownicy mieli zagwarantowany wpływ na najważniejsze sprawy jak profil wydawnictwa, wybór władz spółki, program inwestycyjny i sposób wykorzystania siedziby firmy – Domu pod Globusem. Nawiasem mówiąc, pan Michalski był jedynym partnerem, który zgodził się na warunki stawiane przez załogę, zapewniając nie tylko dobrą współpracę, ale i kontynuację blisko 50-letniej historii dorobku Wydawnictwa Literackiego. Taki tryb prywatyzacji jest wielką – niepowtarzalną w naszym przekonaniu – szansą dla przedsiębiorstwa, Krakowa i kultury naszego kraju. Jest szansą dla pracowników WL i dla kilku tysięcy osób związanych z wydawnictwem – mówiła w styczniu 2002 roku Barbara Drwota, ówczesna dyrektor Wydawnictwa Literackiego. Zanim doszło do prywatyzacji, zmarli – najpierw Barbara Drwota, potem Jan Michalski. Wolę kontynuowania dzieła męża wyraziła wdowa po nim.


W Wydawnictwie Literackim ukazały się (lub wciąż ukazują się) dzieła zebrane: Stanisława Wyspiańskiego, Jana Kasprowicza, Juliana Przybosia, Haliny Poświatowskiej, Stanisława Brzozowskiego, Karola Irzykowskiego. W 1999 roku, wspólnie ze Znakiem, WL rozpoczęło edycję dzieł Czesława Miłosza. Opublikowało także „Dzieła” Witolda Gombrowicza (15 tomów). Edytor wprowadził też na polski rynek twórczość pisarzy iberoamerykańskich – przez lata w serii „Literatura Iberoamerykańska” ukazało się ponad 200 tytułów.


Wydawnictwo Literackie z sukcesem promuje nowe zjawiska w literaturze – zarówno polskiej, jak i obcej. W związku z nawiązaniem bliskich kontaktów handlowych z Noir sur Blanc od 2002 roku WL prowadzi jego biuro handlowe wraz z magazynami wysokiego składowania w Wólce Kossowskiej pod Warszawą.

 

Wydawnictwo Literackie – najważniejsze dane

 

Podaj dalej