Jan Kaja i Jacek Soliński zapraszają w czwartek 5 września o godz. 18 do swojej Galerii Autorskiej przy ul. Chocimskiej 5 w Bydgoszczy, gdzie odbędzie się wystawa rzeźby Roberta Kaji zatytułowana „Wertykał” oraz ekspozycja druków Galerii Autorskiej z okazji 45-lecia działalności „Powszedniość niepowszednia”.
Wystawom towarzyszyć będzie spotkanie poetyckie „Wokół formy” z udziałem: Joanny Gładykowskiej-Rosińskiej, Małgorzaty Grajewskiej, Grzegorza J. Grzmot-Bilskiego, Jarosława Jakubowskiego, Magdaleny Jóźwiak, ks. Franciszka Kameckiego, Justyny Kubiak, Krzysztofa Kuczkowskiego, Grzegorza Kalinowskiego, Macieja Krzyżana, Krystyny Mazur, Adama Michalaka, Aliny Rzepeckiej, Lucyny Siemińskiej, Bartłomieja Siwca, Marka Kazimierza Siwca, ks. Jana Sochonia, Mariusza Stoppela, Jana Wacha i Wiesława Trzeciakowskiego.
Robert Kaja (ur. 1965) rzeźbiarz, absolwent pracowni prof. Franciszka Duszeńki na Wydziale Rzeźby PWSSP w Gdańsku (1993). Profesor na Wydziale Rzeźby i Intermediów ASP w Gdańsku, aktualnie pełni funkcję dziekana. Prowadzi pracownię Projektowania i Organizacji Przestrzeni, która realizuje program zajęć opartych o zagadnienia styku rzeźby z otoczeniem – przestrzenią publiczną.
Autor kilkunastu wystaw indywidualnych. Artysta brał udział m.in. w wystawach: – „Elektryczny Pastuch” (Galeria BWA Sopot 1993). „K 18” (Kassel Niemcy 1993). „Idee poza ideologią” (Centrum Sztuki Współczesnej Warszawa 1993), „Ikonopress” (Zamek Książąt Pomorskich Szczecin 1994), „Status Quo” (Centrum Rzeźby Polskiej Orońsko i Muzeum Narodowe Warszawa 1996), „Pokolenie” (Galeria BWA Katowice 1996), „O Nas Dzisiaj Sztuka Dwóch Czasów” (Muzeum Narodowe Pałac Opatów Gdańsk 1999), „Między Naturą a Kulturą” (Galeria BWA Bielsko Biała 2002), „Sztuka III RP” (Centrum Rzeźby Polskiej Orońsko 2003), „Pamięć i Uczestnictwo” (Muzeum Narodowe Pałac Opatów Gdańsk 2005), „Like a rolling stone” (Centrum Rzeźby Polskiej Orońsko 2009), „Resistance” (PGS Sopot 2010), „Właściwość -Osobliwość”( Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku 2016).
Galeria Autorska zaistniała w szczególnym czasie historycznym. Schyłek lat 70.był okresem wyczerpania ideologicznego, zapaści ekonomicznej, rozkładu moralnego. Czas ten znalazł świetną charakterystykę w twórczości poetów Nowej Fali: Stanisława Barańczaka, Adama Zagajewskiego, Ryszarda Krynickiego. Młodzi poeci demaskowali rzeczywistość PRL, opisywali symptomy choroby trawiącej państwo i niszczącej społeczeństwo, mechanizmy służące sterowaniu zbiorową świadomością, kłamstwa myśli i zakłamania oficjalnego języka, mówili o indoktrynacji, represjach, zniewoleniu umysłowym i propagowaniu ideologicznej fikcji. Ważny był też w tej twórczości problem osobistych wyborów, kwestia lojalności i odpowiedzialności.
Galeria Autorska powstała z podobnych impulsów, z potrzeby niezależności i prawdy. Zrodził ją twórczy bunt, gest młodości, który – szczęśliwie – nie liczy się z ograniczeniami administracyjnymi i nie zniechęca w konfrontacji z urzędniczym oporem. W kulturze polskiej ważne inicjatywy łączą się zwykle z tzw. doświadczeniami pokoleniowymi. Dla Galerii takim pokoleniowym doświadczeniem były lata 1980-81: rok pierwszej „Solidarności” i czas stanu wojennego. Dla młodych gospodarzy Galerii był to okres przyspieszonego dojrzewania ideowego – okres pogłębienia samoświadomości, krystalizacji programu estetycznego i etycznego, wzbogaconego o perspektywę chrześcijańską, zrozumienia swej roli jako kulturalnej i moralnej misji.
Galeria była jedną z tych nielicznych w PRL niepodległych enklaw, manifestem kontestacji i wolności, gospodarstwem młodej sztuki, ośrodkiem „undergroundowej” kultury, niezakrzepłej w instytucjonalnej formie. Z latami Galeria poszerzyła zakres swych działań – stała się nie tylko ośrodkiem ekspozycyjnym, ale też wydawnictwem oraz miejscem spotkań twórców kultury i nauki. Z uwagi na atrakcyjność programu i zasięg promieniowania, wzbogaciła się o grono przyjaciół, tworząc swego rodzaju artystyczną, intelektualną i duchową wspólnotę.
Galeria ma dziś 45 lat, ale posiada w sobie twórczą inwencję i entuzjazm znamienne dla okresu młodości.„Galernicy” nie zmienili swych przekonań, nie zmienili swych postaw, nie poddali się presji rynku, nie ulegli pokusom modnych tendencji, pozostali wierni wartościom, które wyznawali przed 45 laty.
