- Minęło 25 lat od powstania w sierpniu 1990 roku Domu Wydawniczego Rebis. Dziś wydawnictwo ma bardzo szeroki profil wydawniczy i stabilną pozycję na rynku książki. Jak do tego doszło? - 25 lat to w życiu wydawnictwa dużo, to już czas pełnej dojrzałości, choć równocześnie dalszego rozwoju. Nawiązując do cyklu życia człowieka, wyglądało to w skrócie tak: narodziny i chrzest w 1990 roku - rodzice to Tadeusz Zysk i Tomasz Szponder, wspólnicy i pierwsi pracownicy, pierwsza książka w grudniu 1990 roku - "Pasożyty umysłu" Colina Wilsona, okres żłobkowy to start w styczniu 1992 roku słynnej serii "Z Salamandrą" (pierwsza książka: "Dziecko na niebie" Jonathana Carrolla), okres przedszkolny rozpoczyna się w grudniu 1993 roku, kiedy mój wspólnik odchodzi z Rebisu i zaczynamy firmę prowadzić z żoną Grażyną. - To musiała być mała rewolucja w zarządzaniu firmą...  - Tak. Żona pomagała nam co prawda od samego początku - ściągnęła na przykład wszystkich grafików - ale wtedy włączyła się już na całego. Szybko skomputeryzowała nam firmę, odpowiadała i odpowiada za szatę graficzną naszych książek, a stopniowo miała też coraz więcej swoich propozycji wydawniczych; przedszkole to wypromowanie najpopularniejszej w Polsce i na świecie serii poradników dla rodziców ("W oczekiwaniu na dziecko" i "Pierwszy rok życia dziecka") oraz pierwsza wizyta Williama Whartona w Polsce, w 1995 roku. To także pierwsze książki Maria Vargasa Llosy, Williama Goldinga czy Carlosa Fuentesa. Początek szkoły podstawowej to szczyt popularności Whartona i Carrolla (okupowali często większość miejsc w czołówce list bestsellerów) oraz rozpoczęcie wydawania wielu nowych serii: literackich ("Mistrzowie Literatury" z Salmanem Rushdiem, Erichem Marią Remarkiem, Amosem Ozem i José Saramago), poradnikowych ("Balsam dla duszy", …