„Globalizacja, cyfryzacja, zmiana zachowań kulturalnych – to wszystko sprawiło, że musimy pomyśleć o zmianie biblioteki” – stwierdził podczas seminarium „Biblioteka 2020…” zorganizowanego w Krakowie w ramach projektu Biblioteka Nowa pierwszy prelegent Jens Thorhauge z Danii. Niewątpliwie nowoczesna biblioteka publiczna – i przykładów takich jednostek jest w Polsce coraz więcej – to otwarta, demokratyczna przestrzeń usługowa. Przestrzeń zaufania społecznego, zaprojektowana jako miejsce tworzące wspólnotę, jednocześnie współpracujące z innymi, działającymi lokalnie instytucjami i organizacjami tak, by kreować miejscową przestrzeń kulturalną i społeczną. Jej wartość – jak podczas seminarium stwierdził Brian Ashley z Wielkiej Brytanii – „Polega na możliwości pogodzenia różnych napięć między pozornie konkurującymi ze sobą potrzebami. Jest to przestrzeń, w której nie dokonuje się osądu. Każdy może tam wejść, skorzystać, usiąść wygodnie. Jest to miejsce bezpieczne, albo też miejsce spotkań. (…) Tak naprawdę jest to przestrzeń, którą ludzie mogą dostosować do swoich potrzeb”. A współczesna biblioteka powinna spełniać potrzeby: czytelnicze informacyjne, edukacyjne, kulturalne i społeczne. „Potrzeba pierwsza, czytelnicza, będąca w tradycyjnym modelu biblioteki główną, a często jedyną, jest dość oczywista, zwłaszcza w Polsce, gdzie książki są stosunkowo drogie i wielu ludzi, zwłaszcza seniorów nie stać na regularny ich zakup. Należy jednak pamiętać, że książka musi być tutaj rozumiana nie jako przedmiot, a jako treść. Rynek e-booków rośnie, dlatego jeśli oferta biblioteki ma być atrakcyjna, zwłaszcza dla czytelników młodych nie wolno zapominać także o książce w tym formacie” – czytamy z kolei we wnioskach z krakowskiej debaty. Przy czym należy pamiętać – jak słusznie zauważył Emmanuel Aziza z Francji – że …