Sezon czas zacząć. A właściwie nie tyle sezon, ile kolejną kampanię o lepszą – skazaną oczywiście i jak najbardziej na klęskę! – przyszłość naszej książkowej branży. Jak wiadomo, branża jest raczej w odwrocie, nie zaś w radosnym natarciu. Branżę opanowały klimaty z Chopinowskiego „Marsza żałobnego”, a nie Beethovenowskiej „Ody do radości”. Branża jest pogrążona w smutku i nieustannym narzekaniu zarówno na władzę, jak i na siebie nawzajem. Wszystkim „spada”, a jeśli nawet komuś „rośnie”, to tylko niewielu; ci nieliczni potrafią cieszyć się w ciszy i bez drażniącego afiszowania się ze swoją radością, że im „rośnie”, a większości „spada”. Bryndza! Jak więc będzie?… Sławomir Mrożek mawiał: „Będzie tak samo, tylko jeszcze bardziej”. Inaczej mówiąc, będzie mniej więcej tak samo jak z dolą chłopa polskiego, który od czasów Rejowej „Krótkiej rozprawy między panem, wójtem a plebanem” miał i ma zawsze, ze stulecia na stulecie, coraz gorzej i pod górkę, a w Unii Europejskiej ledwie zipie i ustami słynnego popowodziowego paprykarza dramatycznie pyta: „Jak żyć, panie premierze? Jak żyć?!”. Pytanie o tyle głupie i nie na miejscu, że akurat nikt, łącznie z samym naszym najukochańszym premierem, nie ma zamiaru zaprzątać sobie głowy odpowiadaniem na nie. Będzie jak będzie, a i tak jakoś będzie. Z naciskiem na „jakoś”. Mam głupi, staroświecki zwyczaj gromadzenia wycinków prasowych poświęconych książkowemu biznesowi. Od czasu do czasu przeglądam, co „się pisało” dwa lata temu, …