Felieton Adam Hanuszkiewicz mawiał, że le- piej niż na teatrze zna się jedynie na kobietach. Czterokrotnie żonaty był ich wyrafinowanym koneserem. W książce pod zapożyczonym z pierwotnej wersji mickiewiczowskich „Dziadów” tytułem „Kobieto, boski diable” (Prószyński i S-ka) dzieli się myślami dotyczącymi odwiecznego obcowania płci, dylematów miłości, zdrady i seksu. Bezpruderyjnie opowiada o kobietach na scenie, w filmie, telewizji, polityce, modzie i – last but non least – w łóżku. I być może dlatego te wywody zarejestrowane na bałtyckiej plaży u progu XXI wieku zgodził się upublicznić dopiero po swojej śmierci. Promocji książki w Teatrze Kamienica towarzyszyło widowisko złożone z ulubionych tekstów i piosenek Hanuszkiewicza. Wystąpili: Edyta Jungowska, Krystyna Kołodziejczyk-Kiksa, Joanna Kurowska, Marlena Miarczyńska, Celina Muza, Hanna Śleszyńska, Maciej Gąsiorek, Piotr Gąsowski, Emilian Kamiński, Maciej Kowalewski, Robert Kudelski, Andrzej Malec, Julian Mere, Andrzej Niemirski, Daniel Olbrychski, Robert Rozmus, Zbigniew Suszyński, Robert Tondera oraz Wiktor Zborowski. Bardziej kameralny wymiar miał wieczór autorski Marka Żaka, jednego z najosobliwszych prozatorskich debiutantów naszego piśmiennictwa w bieżącym stuleciu. W ciągu czterech lat opublikował cztery tytuły. Gdyby tworzył przed sześćdziesięciu laty, zapewne zyskałby miano stachanowca. Inna kwestia, że debiutancka powieść z pewnością trafiłaby na indeks peerelowskiej cenzury. „Szczęśliwy w III Rzeszy” traktuje przecież o polskim farmaceucie, który hekatombę lat 1939-45 spędza bezpiecznie, by nie rzec komfortowo, pracując w niemieckim koncernie farmaceutycznym …